نگاهی به بودجه وزارت آموزش و پرورش در سال آتی و یک تامل؛
قرار است با این «دو سه درصد» مدارس ایمن سازی شوند؟! +جدول
وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه بودجه این وزارتخانه در سال ۹۵، ۲۱.۶ درصد رشد داشته است، گفت: «در طول برنامه ششم توسعه، مدارس کشور استاندارد می‌شود و امیدواریم در سال 1399 مدرسه‌ای غیرایمن در کشور نداشته باشیم.» وعده‌ای که ردیف های بودجه این وزارت خانه، نشان از محقق نشدنش در آینده های نزدیک دارد.
وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه بودجه این وزارتخانه در سال ۹۵، ۲۱.۶ درصد رشد داشته است، گفت: در طول برنامه ششم توسعه با همکاری دولت، مجلس و مردم، مدارس کشور استاندارد می‌شود و امیدواریم در سال 1399 مدرسه‌ای غیرایمن در کشور نداشته باشیم.
به گزارش «تابناک»، از جمله تغییراتی که بودجه سال 95 به خود دیده است، افزایش یک پنجمی بودجه آموزش و پرورش است. افزایشی که وزیر با خرسندی از آن سخن می‌گوید و چه بسا حق هم با وی باشد چراکه می‌دانیم تقریبا بخش عمده بودجه این وزارت خانه بزرگ به پرداخت حقوق و مزایای اولیای مدارس و کارمندانش اختصاص می‌یافت.
این اتفاق برای وزارت‌خانه‌ای که حدود 12 میلیون دانش آموز دارد و به تناسب این جمعیت بزرگ، خانواده های دانش آموزان، جامعه بزرگ معلمان، دیگر اولیای مدارس و شمار فراوان کارمندان و پرسنل آموزش و پرورش در چرخه آموزش و پرورش کشور مشغول به کارند، معنای متفاوتی پیدا می‌کند؛ به ویژه وقتی که بدانیم این وزارت خانه با کمبودهای چشمگیری دست به گریبان است.
از جمله این کمبودها، کمبود کلاس های درس و از آن بدتر، کمبودهای موجود در این کلاس های درس فعلی است. از جمله کمبود سیستم گرمایشی مدارس که بارها و بارها اتفاقاتی که بر اثر آن رخ داده، کشورمان را متاثر کرده است. اتفاقاتی شبیه آتش سوزی بخاری در مدرسه شین آباد که هنوز اثرات تلخ آن تمام نشده و مشکلات حاشیه ای ان به پایان نرسیده است.
بر این اساس، یکی از درخواست های عمومی از مسئولان در خصوص بودجه آموزش و پرورش، بی توجهی به این بخش از بودجه است. بی توجهی بزرگی که وقتی مسائلی مانند مدارس هوشمند مطرح می‌شود، بیشتر به چشم می‌آید چراکه می‌شود پرسید چرا وقتی به اولویت های بزرگ تر در این خصوص نپرداخته‌ایم، قصد داریم به مسائل نوین این بخش بپردازیم؟
به عبارت بهتر، هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند بپذیرد در کشوری که بخشی از دانش آموزان در آن در مدارس کپری درس می‌خوانند، شمار زیادی از دانش آموزان ساعات زیادی از روز را در کلاس های درس غیر ایمن سپری می‌کنند و...، در فکر تجهیز برخی کلاس های درس به سامانه های هوشمند باشیم.
با تکیه بر این موارد، کافی است نگاهی به بودجه وزارت آموزش و پرورش برای سال آینده بیاندازیم تا دریابیم که این مهم تا چه اندازه در بودجه این وزارت خانه وسیع لحاظ شده است؛ به ویژه در سالی که از زبان وزیر می‌شنویم بودجه این وزارت خانه افزایش بیش از 21 درصدی یافته است. اما این افزایش، در کجای بودجه این وزارت خانه دیده شده است؟
* مبالغ به میلیون ریال درج شده است.
با نیم نگاهی به جدول فوق می‌توان دریافت که بودجه سازمان نوسازی و تجهیز مدارس تنها دو سه درصد بیشتر از بودجه ادارات کل وزارت آموزش و پرورش افزایش یافته و به رغم این افزایش، هنوز عددی بسیار جزئی است. اینقدر جزئی که می‌توان نتیجه گرفت این بخش برای مسئولان آموزش و پرورش اولویت بسیار پایینی دارد.
این در حالی است که جدول بودجه سال 95 حکایت از آن دارد که یکی از کمترین میزان افزایش بودجه در این وزارت خانه، مربوط به «سازمان پژوهش و برنامه ریزی» است که حدود دو درصد است اما همین دو درصد افزایش، به افزایش 16 میلیارد تومانی بودجه این سازمان منتج شده است. 16 میلیارد تومانی که دو برابر بودجه سازمان نوسازی و توسعه مدارس است!
البته مقابل عنوان سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در ردیف بودجه سال 95، تملک دارایی های سرمایه ای نیز دیده شده که عدد قابل توجهی است اما وجود این عدد در سال های گذشته نیز نتوانسته موجب برچیده شدن کلاس های درس غیر ایمن مدارس شود و حتی شیب قابل قبولی از ایمن سازی کلاس های درس پدیدار سازد.
اینجاست که سخنان اخیر وزیر آموزش و پرورش عجیب تر می‌شود؛ آنجا که می‌گوید «در طول برنامه ششم توسعه با همکاری دولت، مجلس و مردم، مدارس کشور استاندارد می‌شود و امیدواریم در سال 1399 مدرسه‌ای غیرایمن در کشور نداشته باشیم.» وعده ای عجیب که ردیف بودجه در نظر گرفته شده برای این امر حکایت از محقق نشدنش در آینده های نزدیک دارد!
به گزارش «تابناک»، از جمله تغییراتی که بودجه سال 95 به خود دیده است، افزایش یک پنجمی بودجه آموزش و پرورش است. افزایشی که وزیر با خرسندی از آن سخن می‌گوید و چه بسا حق هم با وی باشد چراکه می‌دانیم تقریبا بخش عمده بودجه این وزارت خانه بزرگ به پرداخت حقوق و مزایای اولیای مدارس و کارمندانش اختصاص می‌یافت.
این اتفاق برای وزارت‌خانه‌ای که حدود 12 میلیون دانش آموز دارد و به تناسب این جمعیت بزرگ، خانواده های دانش آموزان، جامعه بزرگ معلمان، دیگر اولیای مدارس و شمار فراوان کارمندان و پرسنل آموزش و پرورش در چرخه آموزش و پرورش کشور مشغول به کارند، معنای متفاوتی پیدا می‌کند؛ به ویژه وقتی که بدانیم این وزارت خانه با کمبودهای چشمگیری دست به گریبان است.
از جمله این کمبودها، کمبود کلاس های درس و از آن بدتر، کمبودهای موجود در این کلاس های درس فعلی است. از جمله کمبود سیستم گرمایشی مدارس که بارها و بارها اتفاقاتی که بر اثر آن رخ داده، کشورمان را متاثر کرده است. اتفاقاتی شبیه آتش سوزی بخاری در مدرسه شین آباد که هنوز اثرات تلخ آن تمام نشده و مشکلات حاشیه ای ان به پایان نرسیده است.
به عبارت بهتر، هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند بپذیرد در کشوری که بخشی از دانش آموزان در آن در مدارس کپری درس می‌خوانند، شمار زیادی از دانش آموزان ساعات زیادی از روز را در کلاس های درس غیر ایمن سپری می‌کنند و...، در فکر تجهیز برخی کلاس های درس به سامانه های هوشمند باشیم.
با تکیه بر این موارد، کافی است نگاهی به بودجه وزارت آموزش و پرورش برای سال آینده بیاندازیم تا دریابیم که این مهم تا چه اندازه در بودجه این وزارت خانه وسیع لحاظ شده است؛ به ویژه در سالی که از زبان وزیر می‌شنویم بودجه این وزارت خانه افزایش بیش از 21 درصدی یافته است. اما این افزایش، در کجای بودجه این وزارت خانه دیده شده است؟
* مبالغ به میلیون ریال درج شده است.
با نیم نگاهی به جدول فوق می‌توان دریافت که بودجه سازمان نوسازی و تجهیز مدارس تنها دو سه درصد بیشتر از بودجه ادارات کل وزارت آموزش و پرورش افزایش یافته و به رغم این افزایش، هنوز عددی بسیار جزئی است. اینقدر جزئی که می‌توان نتیجه گرفت این بخش برای مسئولان آموزش و پرورش اولویت بسیار پایینی دارد.
این در حالی است که جدول بودجه سال 95 حکایت از آن دارد که یکی از کمترین میزان افزایش بودجه در این وزارت خانه، مربوط به «سازمان پژوهش و برنامه ریزی» است که حدود دو درصد است اما همین دو درصد افزایش، به افزایش 16 میلیارد تومانی بودجه این سازمان منتج شده است. 16 میلیارد تومانی که دو برابر بودجه سازمان نوسازی و توسعه مدارس است!
البته مقابل عنوان سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در ردیف بودجه سال 95، تملک دارایی های سرمایه ای نیز دیده شده که عدد قابل توجهی است اما وجود این عدد در سال های گذشته نیز نتوانسته موجب برچیده شدن کلاس های درس غیر ایمن مدارس شود و حتی شیب قابل قبولی از ایمن سازی کلاس های درس پدیدار سازد.
اینجاست که سخنان اخیر وزیر آموزش و پرورش عجیب تر می‌شود؛ آنجا که می‌گوید «در طول برنامه ششم توسعه با همکاری دولت، مجلس و مردم، مدارس کشور استاندارد می‌شود و امیدواریم در سال 1399 مدرسه‌ای غیرایمن در کشور نداشته باشیم.» وعده ای عجیب که ردیف بودجه در نظر گرفته شده برای این امر حکایت از محقق نشدنش در آینده های نزدیک دارد!
