خوانده می‌شوید:
مهمترین نمادهای هویتی زندگی ایرانی در دهه هشتاد چیست؟
به نظر شما، مهمترین مؤلفه‌های هویتی ملی زندگی در دهه هشتاد ایران چیست؟ چه نمادهایی در دهه هشتاد، مراحل گوناگون زندگی ایرانیها را ساخته است؟ این خبر با دیدگاههای شما تکمیل خواهد شد.
روزی نیست که ایمیل‌های گروهی نوستالژیکی با تیترهای «یادتونه؟»، «کی سنش به اینا قد می‌ده؟» و... به دست ما نرسد؛ پیام‌هایی که در آن، مجموعه‌ای از تصاویر خاطره‌انگیز زندگی ما ایرانیها در دهه شصت و هفتاد گرد آمده است.
جدای از سختی‌‌ها و رنج‌های آن سال‌ها ـ به ویژه دهه شصت که با جنگ هشت ساله و از دست دادن بسیاری از هم‌وطنانمان همراه بود ـ این روز‌ها یادآوری و نگاه کردن به آنها، خاطرات آن روزهای گذشته را برایمان زنده میکند و جذاب است.
هر دهه از زندگی ما ایرانیها در ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، رسانه‌ای، ورزشی و... نمادهای ویژه‌ای دارد که دهه هر یک از آنها، با دهه بعدش متفاوت است.
اگر علی دایی و بازیکنان سیبیلوی تیم ملی مایلی کهن در دهه هفتاد، بخشی از نماد زندگی ایرانی بودند، این تیم با شکست‌های پیاپی‌اش در دهه هشتاد، احتمالا در آینده جایی در میان یادهای ایرانیها نخواهد داشت و حتی علی دایی هم در این دهه، نتوانست آن چهره قهرمانانه خود را برای مردم کامل کند.
البته ناگفته نماند که این گونه‌گون بودن نمادها، بسته به شرایط است؛ برای نمونه، اگر اوشین، یکی از نمادهای برنامه تلویزیونی در ذهن ایرانی‌های دهه هفتاد و حاصل سفر مدیران صدا و سیما به ژاپن است، سریالهای کره‌ای ـ که جومونگ و یانگوم، سردمدار آنند ـ در میان برنامه‌های تلویزیونی دهه هشتاد، جایگاه خاصی دارند که آن هم حاصل سفر مدیران این رسانه به کره است.
برخی از این نمادها بنا به مقتضیات زمانه و پیشرفت تکنولوژی انجام گرفته است؛ برای نمونه، پدیده پیامک در دهه هشتاد وارد زندگی ما ایرانیها شد و پیش از آن، جایگاهی در زندگی مردم نداشت و در مقابل در سال‌های دهه شصت و هفتاد، سکه‌هایی که برای تلفن عمومی استفاده می‌شد، بعضا به عنوان دارایی استراتژیک جیب‌ها به شمار می‌رفت و اکنون دیگر جایگاهی در زندگی مردم ندارند.
اگر در دهه شصت «جنگ جنگ تا پیروزی»، شعار مردم بوده و نزدیک به یک دهه پدیده جنگ زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده، در دهه هشتاد، ماجرای انرژی هسته‌ای و شعار معروف آن «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» در میان مردم جا باز کرده است.
میدان سیاست که دیگر بحث و جای خود را دارد؛ هر سه رئیس‌جمهوری که دو دوره پیاپی، قدرت را در دست داشته‌اند، هر یک در دوره خود، نماد حیات سیاسی زندگی ایرانی بودند که البته گویا این آخری به دلیل جاری بودن زمان خدمتش و شاید هم به دلیل حواشی پیرامونش، نقش پررنگ‌‌تری دارد!
هم‌اکنون با توجه به آنچه آمد، می‌خواهیم مهمترین مؤلفه‌های هویتی ملی زندگی در دهه هشتاد ایران را از شما بپرسیم.
* به نظر شما، بیست سال بعد، چه چیزهایی از زندگی در دهه هشتاد ما، به پیام‌ها و گزارش‌هایی تبدیل می‌شوند که به خود و فرزندانمان خواهد رسید؟
جدای از سختی‌‌ها و رنج‌های آن سال‌ها ـ به ویژه دهه شصت که با جنگ هشت ساله و از دست دادن بسیاری از هم‌وطنانمان همراه بود ـ این روز‌ها یادآوری و نگاه کردن به آنها، خاطرات آن روزهای گذشته را برایمان زنده میکند و جذاب است.
هر دهه از زندگی ما ایرانیها در ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، رسانه‌ای، ورزشی و... نمادهای ویژه‌ای دارد که دهه هر یک از آنها، با دهه بعدش متفاوت است.
اگر علی دایی و بازیکنان سیبیلوی تیم ملی مایلی کهن در دهه هفتاد، بخشی از نماد زندگی ایرانی بودند، این تیم با شکست‌های پیاپی‌اش در دهه هشتاد، احتمالا در آینده جایی در میان یادهای ایرانیها نخواهد داشت و حتی علی دایی هم در این دهه، نتوانست آن چهره قهرمانانه خود را برای مردم کامل کند.
البته ناگفته نماند که این گونه‌گون بودن نمادها، بسته به شرایط است؛ برای نمونه، اگر اوشین، یکی از نمادهای برنامه تلویزیونی در ذهن ایرانی‌های دهه هفتاد و حاصل سفر مدیران صدا و سیما به ژاپن است، سریالهای کره‌ای ـ که جومونگ و یانگوم، سردمدار آنند ـ در میان برنامه‌های تلویزیونی دهه هشتاد، جایگاه خاصی دارند که آن هم حاصل سفر مدیران این رسانه به کره است.
برخی از این نمادها بنا به مقتضیات زمانه و پیشرفت تکنولوژی انجام گرفته است؛ برای نمونه، پدیده پیامک در دهه هشتاد وارد زندگی ما ایرانیها شد و پیش از آن، جایگاهی در زندگی مردم نداشت و در مقابل در سال‌های دهه شصت و هفتاد، سکه‌هایی که برای تلفن عمومی استفاده می‌شد، بعضا به عنوان دارایی استراتژیک جیب‌ها به شمار می‌رفت و اکنون دیگر جایگاهی در زندگی مردم ندارند.
اگر در دهه شصت «جنگ جنگ تا پیروزی»، شعار مردم بوده و نزدیک به یک دهه پدیده جنگ زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده، در دهه هشتاد، ماجرای انرژی هسته‌ای و شعار معروف آن «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» در میان مردم جا باز کرده است.
میدان سیاست که دیگر بحث و جای خود را دارد؛ هر سه رئیس‌جمهوری که دو دوره پیاپی، قدرت را در دست داشته‌اند، هر یک در دوره خود، نماد حیات سیاسی زندگی ایرانی بودند که البته گویا این آخری به دلیل جاری بودن زمان خدمتش و شاید هم به دلیل حواشی پیرامونش، نقش پررنگ‌‌تری دارد!
هم‌اکنون با توجه به آنچه آمد، می‌خواهیم مهمترین مؤلفه‌های هویتی ملی زندگی در دهه هشتاد ایران را از شما بپرسیم.
* به نظر شما، بیست سال بعد، چه چیزهایی از زندگی در دهه هشتاد ما، به پیام‌ها و گزارش‌هایی تبدیل می‌شوند که به خود و فرزندانمان خواهد رسید؟
* در عرصه ورزش، کدام قهرمانان، در بازیگری، کدام هنرپیشگان، در علم، کدام دانشمندان و خلاصه چه افرادی برجسته امروزی در آینده همچنان بزرگ خواهند ماند؟
* به نظر شما کدام اتفاقی که امروزه دور و اطراف ما رقم می‌خورد و یا حتی چندی پیش رقم خورده آنقدر پر رنگ است که در آینده هم رنگ پریده نشود؟
* کدام شاخصه فراگیر امروزی، مانند استفاده از لغات عامیانه جدید، نوع پوشش یا آرایش، فرهنگ زندگی، گشت و گذار و مهمانی، فرهنگ مصرف گرایی و ... بیست سال دیگر به بی نشانی رسیده‌اند؟
* چه شاخصه مثبتی از ویژگی‌های رفتاری‌مان رخت خواهد بست و کدام شاخصه منفی را کنار خواهیم گذاشت که فردا روز جای خالی‌اش را با "یادش بخیر" یا "چه خوب شد" یادآوری کنیم؟
* پیش‌بینی میکنید که چه تغییرات شگرفتی در پیش است که قدرت تغییرش برخی از روزمرگی‌های حال ما را بدل به خاطره خواهد کرد؟
با ما همراهی کنید؛ این بحث با نظرات شما تکمیل خواهد شد.
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۲۳۷
انتشار یافته: ۷۹
حرکت جالبی است پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۴:۰۴ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
یادتون میاد دهه ی 80 میگفتن مثل ویدئو دهه ی 60 ، ماهو اره ممنوع بود! چه دورانی بود اون زمان. مدام میخواستن دانشگاه ها رو تفکیک جنـــــسی کنن. میخواستن تو پیاده روها پرده بکشن و زنا از یک طرف و مردا از سمت دیگه خیابون برن. چه دورانی بود چه زود گذشت.... محمد علی
| | ۱۶:۳۴ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
عزیز من حرکت جالبی نیست چرا که دردهایمان آنقدر زیاد شده است که اگر بخواهیم بیان کنیم آیندگان و فرزندان ایران با خود میگویند اینها میفهمیدند و چنین میکردند/آنچه امروز در کشور در حال وقوع است را در این موارد بیان خواهم کرد / رواج بی فرهنگی / دوری از هنر متعالی ایرانی / نبود منطق در تعاملات جهانی و اجتماعی / توجه به هرزه گری و بی خیالی ( تزریقات سریال های مخرب ماهواره /
و بر این باورم که رهبری انقلاب از مردمی که واقعا نادانند و فقط سر تکان میدهند بسیار رنجورند ایشان دوای لحظه لحظه ی مشکلات کشور را بیان میکنند و آقایان فقط سر تکان میدهند بی توجه به آنچه که ایشان میفرمایند __ اگر موافقید با بنده + بدید
محمد علی
| | ۱۷:۲۲ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
نظرِ من چی شد ها؟ 1- دروغ 2- افسردگی 3- ... (سومی رو اگه بگم نظرم چاپ نمیشه خودم سانسورش کردم!) پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۴:۱۱ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
به علاوه بالاترین تورم در میان 200 کشور دنیا سجاد
| 
| ۱۶:۳۰ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
من خودم مثبت دادم اما باورم نمیشه اینقدر آدم معتقد به این جریان باشند قدیم مهمونی رفتن و گشت و گذار با اقوام و دوست و آشنا خیلی رایج بود و حتی همسایه ها با هم رفت و آمد داشتن اما مشکلات اقتصادی، تجمل گرایی و یه سری مشکلات دیگه این رسم خوب رو ور انداخت. اینا رو گفتم تا بگم حالا دچار بیشترین مشکلات اقتصادی هستیم تا جایی که سیلی به صورت زدن هم گاهی منجر به سرخ شدن نمیشه و به نظرم این روند کاری می کنه که در آینده بیش از پیش تو لاک خودمون رفته باشیم. به نظرم دهه های بعد دیگه چیز زیادی از ارتباطاتمون با همدیگه باقی نمونده که بخواد به طرح مسائل نوستالوژیک برسه.مثلا تصور کنید که برادر برادر رو اینقدر دیر ببینه که دیگه وقت طرح خاطره وجود نداشته باشه، اون موقع کی می خواد بگه یادته قدیما (امروزی که برا فردا شده قدیم) یه زمانی بود که شیر، مرغ، تخم مرغ، دلار، سکه و ... یه شبه گرون شد؟ من اون موقع چهارصد تومن حقوق می گرفتم و حالا با دو میلیارد حقوق ماهانه (به شرطی که تعداد متنابهی صفر از پول کم نشده باشه!) خرج دانشگاه بچم رو تو شعبه پردیس فلان جا نمی تونم بدم!
شاید من دید سیاهی داشته باشم اما قطعا مشکلات اقتصادی نقش زیادی تو نوستالژی سازی برا آیندمون داره!
دلار آقا، قیمت دلار مهم ترین نماد زندگی دهه هشتادهآقای دکتر محمد
احمدی نژاد رئیس جمهور ایران دومین نماده مهم که زندگی اکثر ایرانی ها
را با تصمیماتش تحت تاثیر قرار داد (راجع به خوب و بدش نظری
ندارم)
حذف کامل برنامه های خبری و سیاسی رسانه ملی از دید مردم ایران و جایگزینی مجدد برنامه های بی بی سی و صدای امریکا مخصوصا بعد از انتخابات 88 یکی از ویژگی دهه هشتاد ایرانیان میباشد.کشف دوباره مفاخر ملی ایران مانند کورش و توجه به سنن باستانی از نکات مهم این دهه است.
با سلامدر آينده برخي چيزهاي بد خيلي عادي مي شوند.
مثل سيگار كشيدن دختران و زنان به همراه بي حجابي ها و بعضا بسيار مبتذل بودنشان
در آينده البته ايراني ها از لحاظ علمي پيشرفته تر خواهند بود ولي از لحاظ فرهنگي بسيار مشكلات خواهد بود.
ديگر احترامي براي بزرگتر نخواهد بود.ژ
روزي مي رسد كه سي دي كامپيوتري ديگر مثل فلاپي منسوخ مي شود.
خواندن نماز متاسفانه از ديدگاه خيلي ها امري افراطي گونه جلوه خواهد كرد.
و ...
بی حجابی، موبایل، مسکن پاسخ ها
من
| | ۱۶:۳۴ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
بد حجابی بیتر بودواقعا هم نماد خوبیه چون تفاوتش با قبل واضحه
به نظرم هیشکی احمدی نژاد به قول بعضی ها معجزه هزاره سوم !!!! وبحث یارانه ها رو به عنوان خاطرات بد که مو به تن آدم سیخ میکنه رو فراموش نمی کنه فرهنگ ایرانی وباستانی ارام در حال رشد در کشور است. بازگشت به خویشتن. در همه حال عزت ایرانی . دروغگویی-تملق شدید- ریا کاری - عدم وجدان کاری - پول پرستی - و......................................................................................................................................................... شما یادتون نمیاد دهه هشتاد صبح پاشدیم دیدیم 50 درصد ارزش پولمان دود شد رفت هواشما یادت نمیاد که هیچ جا بهمان ویزا نمیداد
مرغ چند وقتی شده بود کیمیا
چی بگم ؟ شما با دهه 60 مقایسه میکنی ؟ اون زمان جنگ بود خیلی چیزا طبیعی مردم کمتر توی فکر مال اندوزی . اون زمان بیجه کمتر بود و خفاش شب نداشتیم . مردم به طبع فیلم های فردین هم که شده وقتی فریاد زنی رو میشنیدند به کمکش میرفتند . الان خودت ببینی دختری را دارند میدزدند میری جلو ؟ ( فردین رو سانسور نکن اگه نظرم رو نوشتی ) ول کن بابا میخوای بگی 20 سال قبل باز باید چیزائی رو بگیم که الان در مورد دهه 6 میگیم ؟؟ بزار به حال خودم باشم .
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۳:۴۸ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
این 3 خط اول برا دهه 90 بودا! به نظر من کم رنگ شدن اعتقادات مذهبی تو جامعه ............از بین بردن کشاورزی و صنعت و بی توجهی به جوونا و سختگیری های بی مورد به جای جذب جوونا چیزایه که ایندگان در بارش حرف خواهند زد رتبه آخر هایی که خودشان را به دلیل بی اطلاعی از اوضاع واقعی جهان رتبه اول می پندارند. اعتیاد ،کراک ،شیشه نماد ماست برای آینده ها . یادش بخیر اون موقع وقتی می رفتیم خونه اونقدر دستمون پر بود که در رو با پا باز می کردیم. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۵:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
اینی که میگی واسه ده 60-70 بود دیگه؟؟نهایتا تا سال هشتاد و چ... یادش بخیر اون موقع وقتی می رفتیم خونه اونقدر دستمون پر بود که در رو با پا باز می کردیم. زمان دست به گریبان شدن دهه شصتی ها با انواع معضلات و گرانی و بی کاری و استرس و ناامیدی و ... اگه بگم که سانسور میکنید پس بهتره که نگم حق خوری . حق کشی .فقیر شدن فقیر ها پولدار شدن پولدار ها.افزایش رانت خواری.دروغ و افزایش طلاق.وارد شدن ماشین های اخرین مدل.فروپاشی اخلاقی در حد غیر قابل تصور.ازبین رفتن قشر متوسط. فک کردم چیزی به ذهنم نرسید جز روند رو به رشد ریا و کم شدن خلوص در انجام مناسک مذهبی. گاها سطحی نگری در انتخاب افراد برای پست های مدیریتی . جولان افسردگی در میان مردم . اول شدن در شاخص های منفی مثل بیشترین مثلا مصرف نوشابه و نمک و سیاسی بازی و آخرین در شاخصه های مثبت مثل سرعت اینترنت و راست گویی و خیلی مطالب مربوط و غیر مربوط. خلاصه فکر کردم که باید یه جایی به خودمون بیایم و تو کلاه گذاشتن سر هم از هم پیشی نگیریم بلکه جو اعتماد رو در بین خودمون جا بندازیم تا از لحاظ فرهنگی هر چند اندک رشد داشته باشیم اون زمان میگیم یادش به خیر خانوما یک کم حجاب داشتن ! پاسخ ها
ارشیا
| | ۱۵:۱۸ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
خداییش خیلی باحال گفتی من از متولدین نیمه 40 هستم که کودکی را با انقلاب نوجوانی را با جنگ جوانی را با ازدواج غلط (..........) کلا تباه شد و الان در میانسالی با گرانی و تقابل فرهنگی با فرزندان داریم می جنگیم آخه اصلا ما زندگی کردیم ... افزايش فقر , سرقت ، فساد ، اعتياد , سوء مديريت و نهايتا بدبختي و فلاکت اکثريت مردم کشور . به نظر من پراگندگی های امروز موجب میشه که خاطرات امروزی زیاد فراگیر نشه. مثلا اوشین رو نود درصد مردم دیروز دیدن چون تنها رسانه صدا و سیما رو دو تا کانال اون روزش بود در حالی که حالا کار به جایی رسیده که تو برنامه های طنز همون صدا و سیما، برنامه های شبکه های ماهواره ای رو به شوخی می گیرن یعنی خودشون هم می دونن که فلان برنامه فلان شبکه ماهواره ای با وجود این همه مشکلاتی که تو دریافت امواج اون ور آبی وجود داره، اینقدر فراگیره که میشه طنزش رو هم پخش کرد و مخاطب گرفت.حالا این مثال ساده رو به سایر مقوله ها تعمیم بدیم تا بفهمیم اگه هویتی باقی بمونه، داخلی ها نگهش داشتن یا اونور آبی ها؟ این موضوع خیلی مهمه.
حالا یه نگاه دیگه: کاری نکنیم که بعد بگیم دهه هشتاد گرونی کمر شکن بود اما حمایت از مستضعف هم ضعیف بوده
کاری نکنیم که بگیم نماد دهه هشتاد هیچ کدوم از مسئولین نبودن بلکه ورزشکاری بود که انتقاد اقتصادی کرد
هنرمندی بود که نذاشتن فیلمش، کاستش، هنرش منتشر بشه و بعد رفت تو جهان مطرح شد و از اون طرف بهش تریبون دادن و بعد شد نماد برای داخلی ها
نذاریم گفتمان یک طرفه بشه تا نمادها دو دسته بشه و مثلا من یکی رو نماد بدونم و یکی دیگه مخالف اون رو نماد بدونه
یعنی بدونیم که دیگه رسانه واحد نیست و از طرفی نقش رسانه تو نمادسازی خیلی زیاده؛ نرسیم به جایی که خدای نکرده وحدتمون سست بشه حتی تو نماد پنداری یک نسل
بد حجابيچت كردن
بلوتوث
گوشي هاي انچناني
لب تاب
ورود ماشين هاي مدل بالا و بسيار گران قيمت
تبعيض شديد طبقاتي
جاري شدن بسيار زياد انواع پرونده ها به دادگستري
داشتن دوست غير همجنس
زن سالاري
طلاااااق
ورود زنان به بازار كار
فروش لوازم ارايش زنان توسط مردان
فساد
گراني
بيكاري
مواد مخدر صنعتي
سود بانكي
و.............
واقعا اعصاب ادم خورد ميشه ادامش بده
پاسخ ها
من
| | ۱۶:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
خداییش چرا منفی دادین؟؟؟؟ ناشناس
| | ۱۶:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
ورود زنان به بازار كارفروش لوازم ارايش زنان توسط مردان
میشه بگی مشکلش چیه؟؟؟؟؟؟
همون ادامه ندی بهتره!!! دستت در نکنه!
بیکاری.بیمسولیتی.فرار تحصیلکرده ها.بی ارزش بودن جان مردم .......... پيشرفت هاي موشكي و ماهواره اي.پيشرفت در غني سازي اورانيوم تا 20 درصد
عبرت از فتنه هاي سياسي 88.
گراني يك شبه دلار و طلا و ساير مايحتاج مردم.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۴:۱۵ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
اگه جا داشت 10000 تا منفی بهت می دادم به نظرم این چیزا شده الان جزو لاینفک زندگی ایرانیها:- فست فود
نگاه کردن به برنامه ها و سریالهای اونور آبی- مخصوصاٌ سریالهای کشور همسایه و دوست ترکیه
- دنبال کردن نرخ دلار
- گشت و گزار در اینترنت بالخص فیس بوک
- صحبت روزانه در مورد گرانی و بیکاری
- مسکن مهر
- افزایش ریاکاری و دروغگویی در سطح جامعه
- افزایش مشکلات اقتصادی
- افزایش فرهنگ محافظه کاری
- عدم اعتماد به نسل جوان(مخصوصاٌ تحصیلکردگان)
- سست شدن بنیانهای فکری و دینی
و دست آخر کاهش محبت، افزایش فاصله بین دیدگاههای نسل گذشته و نسل حاضر
با تشکر
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۳۰ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
جالب جنگ رو جوونهای زیر 28 سال اداره کردن ولی واسه گرفتن پست و مقام باید بالای 45 سال و رجل سیاسی و مذهبی و باتجربه باشن! واقعیت اینه که دهه 80 هیچ نماد هویتی و فرهنگی ایرانی اسلامی نداشته که بخوام ازش چیزی بگم ولی تا دلت بخواد ترویج و اشاعه فرهنگ غربی و مد پرستی و تجمل گرایی توش به چشم میخوره دست از سرمون بردار تابناک لازم نیست خوانده شویم کمی ملت دیده شود کفایت می کند افزایش اختلاس، افزایش تورم، افزایش تاثیر تحریم ها به عنوان یک دهه شصتیدوره ای که فرصتهای شاغل شدن برای افراد بی پارتی سوخت. و وارد دوران میانسالی شدند
به نظرم این چیزا شده الان جزو لاینفک زندگی ایرانیها:- فست فود
نگاه کردن به برنامه ها و سریالهای اونور آبی- مخصوصاٌ سریالهای کشور همسایه و دوست ترکیه
- دنبال کردن نرخ دلار
- گشت و گزار در اینترنت بالخص فیس بوک
- صحبت روزانه در مورد گرانی و بیکاری
- مسکن مهر
- افزایش ریاکاری و دروغگویی در سطح جامعه
- افزایش مشکلات اقتصادی
- افزایش فرهنگ محافظه کاری
- عدم اعتماد به نسل جوان(مخصوصاٌ تحصیلکردگان)
- سست شدن بنیانهای فکری و دینی
و دست آخر کاهش محبت، افزایش فاصله بین دیدگاههای نسل گذشته و نسل حاضر
با تشکر
از نظر روانشناسی انسان ناخودآگاه پدیده های نا مطلوب را به مرور از ذهن خود پاک میکند.طبق این نسل اگر 20 سال بعد بپرسی دهه 80 چگونه بود، فکر کنم چیز خاصی یادشان نیاید و خودشان با تعجب از خودشان می پرسند؟ واقعا چگونه بود؟ و بعد از کمی فکر و یاد آوری کمی از خاطرات به سرعت دوباره خواهند گفت: چیز خاصی نبود و دوباره بیاد آمده ها را فراموش میکنند.
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۱
از نظر روانشناسی ناخوداگاه وجود نداره؟ رنج و سختی شاخصه اصلی در همه زمینه های جامعه سیاسی اقتصادی فرهنگی ورزشی و و و و کمرنگ شدن صله رحم، فاصله بیشتر بین فرزندان و خانواده ها، گسترش فساد و افزایش سطح توقعات و درنتیجه افزایش سن ازدواج، گرانی رو به رشد افسارگسیخته از نیمه دوم دهمه هشتاد تاکنونناامیدی روزافزون جوانان و گرایش شدید نخبگان دانشگاهی به خروج از کشور، کلا چیزای بد.......
تنها چیز مفید گسترش روشهای جدید فناوری اطلاعات (کامپیوتر، اینترنت، موبایل....) اونم نه در حد کشورای دیگه
انحطاط اخلاقیفروپاشی اجتماعی
دروغ دروغ دروغ
زندگی ماشینی
توی بهت جاده ها هر جا که دیدنی نیستچشامو میبندمو جاش یه رویا میزارم
بی قانونی و بی‌نظمی که نتیجه اش آقای خاوری بود که پول مردمو خورد رفت کانادا به هیچکسم تو بهش نگفتو زیردستاش و از اون کوچیکترا که ایران موندن را گرفتن و .......
انرژی هسته ای. ضعف و نبود حقوق شهروندی درحال حاظر از دید آیندگان بسیار عجیب به نظر خواهد آمد مجرد:کلمه ازدواج برام نوستالژیکه
فکر به ازدواج تریلوژیه
در فدیم نظر بزرگترها در همه امور اهمیت داشت الان بزرگترها دنباله رو بچه هاشون شدن.متاسفانه........ یادش بخیر دهه هشتاد همبرگر می خریدیم بسته ای یک میلیون تومان. وای که چقدر ارزون بود.این که چقدر دنبال خونه گشتیم برای اجاره و آخرش هیچ.ا...............سکه یه دفعه شد 1400000.ماهواره مثل ویدیو ممنوع بود و هی میگرفتن.به لباس ادما گیر میدادن مثل دهه 60.همه دنبال دلالی سکه و دلار.دید و بازدید بخاطر هزینه های زندگی کلا از بین رفته.همه افسرده. همه اعضای خانواده واسه یه لقمه نون کار میکنن. مهم ترین نماد دهه 80 بی حجابی و بی غیرتی خیلی از خانواده ها باسلامفکر میکنم متاسفانه دروغ، بیکاری و استیصال جوانان از پدیده های غالب دهه 80 بشمار می آید که البته امیدوارم برای آیندگان عبرت آموز باشد
بر سنگ قبر من تاريخ تولد و وفات نزنيد تا ندانند من در دهه هشتاد زيسته ام . اصلی ترین نماد این دهه دورغگویی و رشد فقر و بدبختی توی ایرانه. دروغ گویی ، زرنگی های کثیف ، دو رویی ، کلاهبرداری چيزي كه از دهه هشتاد يادمه اضافه شدن 20 درصدي حقوقم در هر سال و افزايش 200 درصدي اجاره خونم در همون ساله تنها نوستالژی بدون انقضا 300 درصد تورم انباشته شده دهه 60 و 70 و 80 و 90 ... حالا ما نظرات خودمون رو بگیم که چی قراره چه معجزه ای بشه تابی خوب همه رو سر کار میذاری. چند تا از موارد نسبتاً تأثیر گذار در این دهه:بی آر تی (BRT).
گوشی های هوشمند و تجهیزاتی مانند، بلوتوث، دوربین با کیفیت بالا، امکانات اینترنتی.
ماشین های سواری مدرن.
دستگاه های کارت خوان.
سیم کارت های اعتباری.
فیسبوک!
ای درخت معرفت جز شک و حیرت چیست بارت ؟یا که من باری ندیدم غیر ازین بر شاخسارت
به نظر شما یک انسان متولد دهه 60 چه چیز قابل گفتن داره از گذشته زندگیش...
ایرانسل وهمراه اول ودوم وچندم و لپ تاپ و تبلت و آیفون وامثال اینها توی دهه هشتاد خیلی رشد کردن وبنظرمن اینها بیشتر توی خاطره ها میمونه.مشکلات اقتصادی واجتماعی درگذرزمان به فراموشی سپرده میشه و تلخی خودشونوازدست میدن. قطعا بیست سال بعد کفاشیان جایگاه خاصی در اذهان ایرانیان خواهد داشت!!!! البته اگه اون موقع هنوز رییس فدراسیون نباشند!!!!!! سلام میخوای چیکار؟!دلت خوشه ها؟!گذشت دهه 80.داشتم داشتم حساب نیست دارم دارم حسابه. تیراختور! :))) يادتون مياد؟-سرعت اينترنت لاك پشتي بود و پدر آدم در ميومد تا يه صفحه رو ميديد. تازه اگه اون پيغام معروف در دسترس نيست ميذاشت!
-بعضي ها وبلاگ داشتن و حرفاشون رو تو اون مينوشتن و بعضي وقتا هم تاوان سنگين ميدادن
-يه چيزي بود به اسم «اس ام اس» يا پيامك چيز بدي نبود ولي نصف شب يهو صدا ميداد نگاه ميكردي مي‌ديدي نوشته «سرمايه گذاري در بانك ... با سود...»
-يه بار يه گروهي رو گرفتن گفتن به پول اون موقع 3000 ميليارد تومن اختلاس كردن آخرش هم معلوم نشد چطو شد، اون موقع اين پيامك دست به دست ميشد: «شب عمليات برا ميدون مين داوطلب ميخواستن، يه نوجون داوطلب شد كه بره رو مين تا راه برا بقيه باز بشه، هنوز چند قدم نرفته بود برگشت فكر كرديم ترسيده ديديم داره پوتيناشو در مياره، گفت اينا رو تازه از تداركات گرفتم مال بيت الماله حيف كه داغون بشه. راستي با سه هزار ميليارد چندتا پوتين ميشه خريد؟»
بزرگترين ويژگي دهه 80 فراموشي است.حتي حافظه كوتاه مدتمان هم پاك شده است چه رسد به حافظه دراز مدت .
خيلي زود تجربه ها و تاريخ معاصر را فراموش كرده ايم.
چه رسد به تاريخ باستاني.
تاريخ پند آموز است و گرچه خود تاريخ يكبار رخ مي دهد(به مفهوم اينكه عين يك رخداد تنها يكبار اتفاق مي افتد) اما شباهتهاي تاريخي همواره رخ مي دهد و به همين سبب تاريخ پند آموز است. به همين سبب است كه گفته اند "كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا". اي كاش از تاريخ پند مي گرفتيم. آن موقع دوست و دشمن را بهتر مي شناختيم و فريبمان نمي دادند. دشمنان واقعي داخلي و خارجي را مي شناختيم و راه را گم نمي كرديم.
افسوس كه دچار فراموشي هستيم.
یادش به خیر اون موقع گشت ارشاد بود . مرغ کیلویی 5هزار تومان بود.اکثرا ماشین شخصی داشتند . خونه تو تهران متری 6 میلیون بود. دلار 3000 تومان بود خلاصه حیر و برکت بودکاش اون زمان بر می گشت!!!! هجرت دین از سفره های زندگی.
.
.
من دهه 80 رو سانسور میکنم . وهمون خاطرات دهه 60 رو تعریف میکنم. چون صفا و صمیمیت و راستی و درستی که اونموقع بود دیگه نیست . پس بهتر همونا به نیکی بمونه... دهه 80 دهه بدبختی و گرونیه... قیافه خسته مردم تو مترو... تنها تصویریه که سعی میکنم نگهش دارم تا یادم بیاد چقدر صبور و پوست کلفت بودیم ده سال دیگر خواهم گفت پسرم از دهه هشتاد سوال مپرس بیش از این نذار پیش تو شرمنده باشم!