کره شمالی در یک نگاه

کره شمالی با مساحت ۱۲۰،۵۴۰ کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 25 میلیون نفر از شمال با چین، از شمال شرق با روسیه و از جنوب با کره جنوبی همسایه است. پایتخت این کشور شهر پیونگ یانگ و واحد پول کره شمالی نیز ون است. کیم جونگ اون اکنون رهبری این کشور را بر عهده دارد.

تاریخ

کره در قرون پانزدهم و شانزدهم از نظر علمی و فرهنگی پیشرفت زیادی داشت. در سال ۱۵۹۲ ژاپن به کره لشکرکشی کرد، اما حکومت مرکزی کره با کمک چینی‌ها حمله ژاپنی ها را دفع کرد و در اوایل قرن هفدهم کره تابع دولت چین شد.

پس از پیروزی ژاپنی‌ها در نخستین جنگ با چین در قرن نوزدهم و در جنگ با روسیه در اوایل قرن بیستم، کره به کلی تحت استیلای ژاپن قرار گرفت.

امپراتور کره خواست با اعزام هیأتی به لاهه، مملکت خود را از زیر نفوذ کشور ژاپن بیرون بیاورد، ولی با کشف این موضوع مجبور به استعفا شد.

در سال ۱۹۱۰ کره رسما به امپراتوری ژاپن ملحق شد. در زمان دومین جنگ چین و ژاپن و جنگ جهانی دوم، پایه‌های نفوذ ژاپن در کره سست شد و نیرو‌های استقلال طلب کره‌ای در سال ۱۹۴۲ به ژاپن اعلام جنگ دادند.

در ادامه رخدادهای تاریخی این کشور و فوریه و ژانویه سال ۱۹۴۵ کره به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شد. قسمت شمالی در تصرف روس‌ها و قسمت جنوبی در اشغال آمریکایی‌ها بود. مدار ۳۸ نیز به عنوان مرز دو کره تعیین شد.

در سال ۱۹۴۸ تقسیم کره به دو کشور صورت رسمی یافت و دو حکومت کره شمالی و کره جنوبی بر قرار شد. در سال ۱۹۵۰ کره شمالی به کره جنوبی حمله کرد و به این ترتیب جنگ دو کره که آمریکا نیز به طرفداری از کره جنوبی در آن حضور داشت آغاز شد.

در سال ۱۹۵۳ آتش‌بس اعلام شد، اما در طی این جنگ خسارات زیادی به هر دو کشور وارد شد. پس از پایان جنگ، دولت کره شمالی با استفاده از منابع سرشار از این سرزمین دست به اجرای برنامه‌های وسیعی برای صنعتی‌سازی و ترمیم کشور زد و در این فرایند با کمک چینی‌ها و روس‌ها خطوط آهن و کارخانه‌ها از نو ساخته شدند.

جغرافیا

کره شمالی با مساحت ۱۲۰۵۶۸ کیلومتر مربع (نود و سومین کشور جهان) نزدیک به نیمی از کشور بریتانیا وسعت دارد. این کشور در نیم‌کره شمالی در شرق قاره آسیا، در کناره غربی دریای ژاپن و شرق خلیج کره و در همسایگی کشور‌های کره جنوبی در جنوب، چین در شمال و شمال غربی و روسیه در شمال شرقی واقع شده‌است.

کره شمالی کشوری کوهستانی است که کوه‌ها در تمام نقاط آن کم و بیش پراکنده‌اند و جلگه‌ها بیشتر در کرانه‌های غربی و نیز در برخی نواحی ساحل شرقی واقع شده‌اند. از جمله رود‌های آن می‌توان تومن، یالو، چونگچون، توئه دونگ و یسونگ را نام برد. جنگل‌ها پهنه وسیعی از آن را پوشانده‌اند. آب و هوای آن در نواحی شمالی معتدل و در سایر نواحی گرم و مرطوب است. کوه پکتو (۲۷۴۴ متر) بلندترین نقطه آن است و رود یالو (۸۰۰ کیلومتر) طولانی‌ترین رود کره شمالی است.

پایتخت این کشور شهر پیونگ یانگ با ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ نفر جمعیت بوده و پرجمعیت‌ترین شهر‌های آن هامهونگ (۴۸۴٬۰۰۰ نفر)، چونگجین (۳۰۶٬۰۰۰ نفر) سینوئیجو (۳۰۰٬۰۰۰ نفر) و ونسان (۲۷۵۰۰۰ نفر) هستند.

بنادر مهم کره شمالی چونگجین، هام هونگ و ونسان در سواحل دریای ژاپن و نامپو در سواحل خلیج کره هستند.

سیاست در کره شمالی

رئیس حکومت در این کشور رهبر است که از سال ۱۹۹۴ تا سال 2011 میلادی این مسئولیت در اختیار کیم جونگ ایل، بود. در سال ۲۰۰۳ اختیارات رهبری کره شمالی افزوده شد و به این ترتیب رهبر این کشور بالاترین مقام اجرایی نیز هست. پس از مرگ کیم جونگ ایل، فرزند او کیم جونگ اون رهبری کره شمالی را به دست گرفت.

قوه مقننه از یک مجلس قانونگذاری به نام مجلس عالی خلق با ۶۸۷ کرسی تشکیل شده است که نمایندگان آن برای دوره‌ای پنج ساله با رای مردم انتخاب می‌شوند.

انتخابات

در کره شمالی انتخابات، همیشه تنها با حضور یک نامزد (رهبر کشور) برگزار می‌شود. رای‌دهندگان می‌توانند با خط زدن نام آن نامزد علیه او رای بدهند. 

عضویت در سازمان‌های بین‌المللی

کره شمالی عضو سازمان ملل متحد است و در سازمان‌های فائو، ایکائو، گروه ۷۷، کمیته بین‌المللی المپیک، آنکتاد، یونسکو، یونیدو، سازمان بهداشت جهانی، جنبش غیرمتعهد‌ها نیز عضویت دارد.

اقتصاد در کره شمالی

تولید ناخالص داخلی در این کشور ۴۰ میلیارد دلاراست. ۲۰ میلیون نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. آمار‌های اقتصادی در مورد این کشور چندان دقیق نیست. تخمین زده می‌شود ۳۷ درصد از نیروی کار آن در بخش کشاورزی و بقیه در بخش‌های صنعت و خدمات مشغول به کار باشند.

محصولات صادراتی این کشور شامل مواد معدنی، محصولات ترکیبی فلزی، کالا‌های تولیدی که شامل تسلیحات نظامی نیز می‌شود، منسوجات، محصولات کشاورزی و ماهیگیری است.

محصولات وارداتی این کشور شامل مواد نفتی، زغال کک، ماشین‌آلات و تجهیزات، منسوجات و حبوبات است.

مردم کره شمالی

جمعیت این کشور حدود ۲5 میلیون و 370 هزار نفر با میانگین سنی 35 سال است. امید به زندگی برای زنان در بدو تولد ۷۵ و برای مردان ۶۹ سال است. مردم این کشور به طور سنتی پیرو بودا هستند. زبان رسمی در این کشور کره‌ای است.

ارتباطات در کره شمالی

مطبوعات و رادیو و تلویزیون در این کشور تحت نظارت کامل دولت اداره می‌شوند و سانسور شدیدی در این کشور حاکم است.