وقتی که هم مردم و هم رئیس جمهور از شرایط اداره دولت ناراضی اند!
این روزها نارضایتی از شرایط کشور به یک ایپدمی فراگیر بین اقشار و آحاد مختلف تبدیل شده است تا جایی که کمتر کسی را می توان در جامعه ملاحظه کرد که از شرایط موجود ابراز رضایت کند و آن را مطلوب بداند. در سخنان مقام معظم رهبری نوعی نارضایتی از شرایط موجود ملاحظه می شود، این نارضایتی در رئیس جمهور و مقامات هم دیده می شود و اگر به مردم هم مراجعه کنید عمده آنها از شرایط راضی نیستند.
به گزارش «تابناک»؛ در این گزارش بررسی خواهیم کرد که چرا شرایط این گونه است و نارضایتی ها در سطوح مختلف به وضوح دیده و یا گفته می شود. این شرایط در حالی است که رفاه مردم را اگر نسبی در قیاس با گذشته مد نظر قرار بدهیم، حتما شرایط نسبت به آنچه در گذشته شاهد آن بودیم، بهبود یافته و شرایط بهتری نسبت به سالیان قبل از حیث امکانات و پیشرفت ها حاصل شده است.
اگر بخواهیم علمی به تعریف این موضوع بپردازیم، «نارضایتی عمومی» به وضعیتی گفته می شود که عدم رضایت مردم به یک پدیده همه گیر تبدیل شده، گستره وسیعی از مردم را در بر می گیرد. در واقع این فراگیر شدن نارضایتی عمومی است که شرط لازم برای تحقق جنبش های اعتراضی، سیاسی، اجتماعی یا انقلاب خوانده می شود. در تعاریف جامعه شناسانه، وضعیت نارضایتی عمومی به مانند آتشی زیرخاکستر آماده کبریتی جهت شعله ور شدن است.
در کلام و از منظر امام علی (ع)، استبداد و فقدان آزادی های مدنی، بی عدالتی و فقدان سرمایه اجتماعی و انسجام ملی از عوامل نارضایتی عمومی نامیده شده است. حضرت علی(ع) به مالک اشتر می فرمایند: «در این مواقع که مردم نسبت به شما گمان بد بردند یا به تعبیری مردم گمان می کنند که اموال را تضییع کردید و تصمیم نادرستی گرفتید و تخصیص درستی در اقتصاد ندادید، به جای برخورد تند با مردم باید به وضوح استدلال های خود را بیان و به گونه ای با آنان صحبت کنید که شفاف و روشن متوجه شوند. کاری کنید که ذهن مردم اصلاح شود و به انسجام ملی و اجتماعی برسید، چون جامعه ای که انسجام اجتماعی ندارد، نمی تواند به موفقیت برسد و حکومت او ثبات نخواهد داشت.»
در تعاریف جامعه شناسان و اندیشمندان غربی هم اگر بخواهیم مداقه کنیم، چهار دیدگاه و نظر متفاوت در خصوص زمینه های شکل گیری نارضایتی اجتماعی و آنچه در نهایت به شکل گیری انقلاب منجر می شود وجود دارد؛ چهار دیدگاهی که زمینه های اقتصادی، فرهنگی و عوامل سیاسی مانند سطح توقعات مردم و سطح مشارکت آنان را از دلایل شکل گیری زمینه های نارضایتی عنوان می کند.
اولین دیدگاه، دیدگاه مارکس (کارل هاینریش مارکس فیلسوف، جامعه‌شناس، تاریخدان، اقتصاددان آلمانی) است که عامل مهم در این زمینه را به اقتصاد مربوط می داند و اعتقاد دارد که تکامل جوامع اقتصادی را عامل مهمی می داند و تعارضی که در تغییرات در نیروهای مولد جامعه شکل می گیرد که باعث تضاد طبقاتی و جنگ طبقاتی می شود و انقلابی را محقق می کند.
دیدگاه دوم، دیدگاه جانسون (چالمرز جانسون) است، او اعتقادش بر این است که شرایط اقتصادی در جامعه به شکلی تحقق پیدا کرده، اما ارزش های فرهنگی که در آن جامعه به مرور زمان حاکم شده کاملا با شرایط ناهمخوان است و مردم وضعیت فرهنگی را طالب هستند که یک شرایط اقتصادی دیگری را می طلبد و حکومت یا حاکمیت حاضر نیست این ارزش های فرهنگی که جامعه در حال حاضر با آن همراه هست را بپذیرد، در برابر آن می ایستد و مقاومت می کند و سعی می کند که از همان ارزش های فرهنگی سابقی که متناسب با شرایط گذشته است، حمایت کند و از این جهت شکاف فرهنگی میان حاکمیت و مردم هر روز بیشتر می شود و یک گسل جدی در اینجا حاکم خواهد شد.
دیدگاه سوم، دیدگاه دیویس (جیمز دیویس) است. او معتقد است که معمولاً انقلاب ها پس از زمانی رخ می دهد که مقداری وضعیت اقتصادی خوب می شود، مردم بهبود شرایط را تجربه می کنند و پیرو آن سطح توقعات و انتظارات مردم از اقتصاد و جامعه بالا می رود در حالی که شرایط اقتصادی جامعه متناسب با سطح انتظارات آنها رشد نمی کند، آنها برای خود سطح زندگی را طلب می کنند که اقتصاد به هر دلیلی از جمله عدم توان منابع یا مدیریت جامعه، این رشد متناسب با سطح انتظارات را شکل نمی دهد و به همین دلیل پس از مدتی شکاف ها می تواند باعث انقلاب شود.
دیدگاه چهارم هم، دیدگاه تیلی (چارلز تیلی جامعه‌شناس آمریکایی» است. او به اختصار این نکته را دنبال می کند که به طور بسیار طبیعی مردم در یک جامعه از مسائلی ناراضی هستند، اگر این فرصت به آنان داده شود که نارضایتی خود را از مسیر قانونی و درست ابراز کنند آنها حتما به انقلاب توجه نخواهند کرد اما وقتی راه ها برای ابراز نظر و مشارکت و اظهار خواسته های خودشان و نارضایتی هاشون به طور قانونی تعبیه نشود، بناچار راه هایی که می روند یا به طور رسمی سرکوب می شود یا به رسمیت شناخته نمی شود و عملاً راهی شکل نمی گیرد مگر اینکه یک انقلابی رخ دهند.
«نتیجه نارضایتی از شرایطِ زندگی»، «از هر چهار ایرانی سه نفر از شرایط فعلی کشور ناراضی هستند»، «دلایل نارضایتی و ناراحتی مردم چیست؟»، « در صورت ادامه وضع موجود همه بازنده خواهند بود»، « چرا مردم ایران از زندگی ناراضی‌اند؟» و ... تیترهای بخشی از خبرها، مصاحبه ها، تحلیل ها، گزارش ها و یادداشت هایی است که از زبان مسئولان، کارشناسان و مردم در ارتباط با نارضایتی از شرایط موجود کشور در رسانه ها دیده می شود.
آیا باید «بالا و پایین های اقتصادی، افزایش و کاهش قیمت دلار، طلا و سکه، اجرای طرح های نادرست صنعتی، عمرانی، اقتصادی، فرهنگی و ...، درصد بالای بیکاری به ویژه در اقشار تحصیل کرده جامعه، نرخ تورمی که در جیب مردم بالاست و در آمارهای اقتصادی پایین، رانت هایی که هر روز تحت عناوین خاص به افراد خاصی داده می شود، مشکلات فرهنگی و نارسایی های اجتماعی و به اینها اضافه کنید، افزایش دروغ و تهمت در سطح جامعه که در رقابت های سیاسی و بین مسئولان هم طی سال های اخیر فراگیر شده است» را از عوامل این نارضایتی ها بدانیم؟
اگر در کلام رهبر معظم انقلاب دقت کنیم، نوعی نارضایتی از شرایط موجود کشور را در بیانات ایشان ملاحظه می کنیم، رئیس جمهور هم جزو افرادی است که به شدت از شرایط موجود کشور ابراز نارضایتی می کند و معتقد است برخی امور باید اصلاح شود تا جامعه در مسیر درست حرکت کند و مشکلات برطرف شود، مسئولان قوای سه گانه هم شرایط را راضی کننده نمی دانند و بر این باورند که باید امور اصلاح شود، رؤسای جمهور و رؤسای قوای سابق و مسئولانی که گذشته مسئولیت هایی بر عهده داشته اند از شرایط رضایت ندارند.
مردم هم به طریق اولی از شرایط موجود کشور و بالا و پایین هایی که می شود و زندگی شان را مستقیم تحت تأثیر قرار داده ناراضی اند و شکایت دارند. شرایط به گونه ای است که کمتر کسی را در کشور پیدا خواهید کرد که از اوضاع و احوال حاکم اظهار رضایت کند و آن را مطلوب بداند. در چنین شرایطی، سؤال اساسی که پیش می آید این است که مقصر این شرایط نامطلوب کیست و چه کسی باید در قبال ایجاد چنین وضعیتی پاسخگو باشد؟
به طور حتم مسئولان نمی توانند خود را مبرا از تقصیر در حداقل این مسأله که احساس عدم رضایت در مردم شکل گرفته، بدانند، چون مسئول ایجاد رضایت برای مردم و جامعه آنها هستند. کارشناسان و تحلیلگران بر این عقیده هستند که مردم مسئولان را انتخاب می کنند، امکانات و اموال کشور را در اختیار آنان می گذارند و بر اساس قوانین موضوعه کشور از آنها می خواهند که زمینه ساز تغییر، تحول و پیشرفت در کشور بشوند تا در نهایت احساس رضایت عمومی در جامعه شکل بگیرد.
به طور حتم مسئولان محترم در سطوح مختلف کشور نباید مطالبه گر و پرسشگر چرایی ایجاد شرایط احتمالی نامناسب در سطح جامعه باشند. در حقیقت مسئولان گذشته و فعلی کشور وظیفه بهبود شرایط را بر عهده داشته و دارند و نمی توانند نقش اپوزیسیون در چرایی عدم بهبود شرایط و تغییر و تحول مثبت به نفع مردم و جامعه را ایفا کنند.
در واقع، هرچه مردم را محق در مطالبه گری و پرسش در خصوص چرایی نارضایتی در سطح جامعه بدانیم، به همان اندازه باید مسئولان را پاسخگو و مسئول در این زمینه خواند و تأکید کرد که نمی شود همه از شرایط انتقاد کنند و ناراضی باشند، بلکه همان قدر که مردم در قبال جامعه، دولت، قوای مختلف، دستگاه ها و در مجموع حکومت وظایفی دارند که عمده وظایف شان را در 40 سال گذشته از عمر انقلاب به نحو مطلوبی ایفا کرده اند، دستگاه و نهادهای مذکور هم وظایف مشخصی در قبال مردم دارند که باید آن را اجرا و ایفا کنند، نه اینکه با توسل به انتقاد از شرایط، خود را مبرا از آنچه تا کنون انجام شده است، بدانند.
روحانی پدر مردم را درآورد ! 
| 
عدم تجربه را هم اضافه کنید40سال گذشت؟؟؟؟
ابراز نارضایتی مسئولان از اوضاع داخلی حکم زنگ تفریجی برای مسئولان را پیدا کرده است تا در روند همیشه جاری ابراز دشمنی با آمریکا و اسرائیل و استکبار جهانی، به این بهانه نفسی تازه کنند!!! آقای رئیس جمهور در این مورد خاص گوی سبقت را از همگان ربوده اند و در آغاز مهرماه سال گذشته در یک دبستان دخترانه و در برابر انبوهی از دختر بچه ها ا زلزوم تغییر در نظام آموزشی و اصلاح آن می گفتند. مسئولان فراموش کرده اند که مردم آنها را برای برطرف کردن مشکلات انتخاب کرده اند و وظیفه اصلی خود را نه رفع مشکلات بلکه ابراز نارضایتی از آنها می دانند چنانکه یک بار رهبری هم معترض این موضوع شدند و الان همه از احمدی نژاد ایراد می گیرند که چرا خود وی زمانی که در راس قدرت بوده است رفتارهایی انجام داده و الان معترض همان رفتارها است. ولی آقای روحانی معترض کارهایی است که دولت وی متعهد به انجام آنها بوده است و انجام نداده است. در حقیقت ایشان معترض به کم کاری ها است ولی معلوم نیست چه کسی را مسئول این کم کاری ها می داند. آقای روحانی ما معذرت میخوایم که وظایفمون بعنوان مردم درست انجام ندادیم راه حل ایران در 2 چیز خلاصه میشه: 1. کاهش تورم 2. سیاست خارجی صلح جویانه. هم مردم راضی خواهند بود چون احساس آرامش بیشتری خواهند داشت، نگران بی ارزش شدن ریال نخواهند بود، نگران جنگ و تحریم نخواهند بود. و هم چالش هاکمتر میشه. از آدم بی سوادی مثل بنده گفتن، از شما نشنیدن. والسلام
به قول برخی هاوضع ایرانی ها از مردم سوریه وافغانستان بهتر است باید دعای شکر به خوانیم وشاکر باشیم کاریست که خود کردم با خود چه توانم کرد اقای دکتر وقتی دید که نمی تواند از برجام کاری پیش ببرد دارد به هوا و زمین و ماه و فلک ایراد می گیرد تا خودش را مبرا کند هر چی بلا و نارضایتی بوجود اومده تقصیره تلگرامه!!!! رئیس جمهور حق ندارد ناراضی باشد. اگر بلد نیست بهتر است کنار برود. می خواهد ادای احمدی نژاد را در بیاورد کمی محبوب شوداما با این فرق که
محمود کارنامه پر از خدمت و ساده زیستی و محبوبیت دارد
حسن آن کارنامه را هم ندارد
لذا مردم پذیرای این حرفها نیستند
استعفا دهد شاید کمی محبوب شود
| شروع بدبختی مردم ایران بادکتراحمدی نژادبودکه حالاژست مدافع مردم میگیرد .رفتار مسئولین کشور بالاخره جامعه را تحت تاثیر قرار داد این میشه جامعه الان ما جامعه ای بیمار اشفته سردرگم ...حتی اعتراض مدنی این جامعه هم سردرگم و بی پشتوانه هست مشکل از ما مردمه که مسئولین از ما دلخورن باید ساکت باشیم و حواسشونو پرت نکنیم آخه خیلی از دست ما دلخورن ، هیس من نظر هر چهار نفر را غلط و یا حد اقل ناقص میدانم از مارکس که بگذریم، سه نفر دیگر فقط مظاهر در جامعه را در نظر گرفته اند و مارکس تنها شخصی است که مساله را در تکامل نیروهای مولده که مقوله ای مادی است می داند.ولی اکنون دور دور انحصار ها در جهان است و با در دست داشتن قدرت تک قطبی خود را بدیگران دیکته کرده و آنها را تهدید کرده و تا جنگی جهانی پیش میرود و راه حل دیگری را طلب مینماید.
وقتی همین مدیران دولتی به کوچکترین دلیل واقعی یا غیر واقعی بازخواست می شوند معلوم است چه شرایطی پیش می آید خود آقای روحانی هم حمایت نمی کند جناح مقابل قصد فلج کردن دولت را دارد کاری هم به اینکه جه برسر مردم و کشور می آید ندارد مردم باید راضی باشند. اگه ناراضی بودن پس چرا به این دولت ناتوان دوباره رای دادند؟؟حتی کسانی هم که میگن ما بین بد و بدتر انتخاب کردیم، من در جوابشون میگم خیالتون
راحت باشه که ( بد ) رو انتخاب نکردین.
تابناک من نفهمیدم چی میگی. مگه اوضاع نابسامان اقتصادی و وجود این همه جوان بیکار و عدم کورسویی حتی در بدیهی ترین مسایل زیست یک آدم مانند آزادی و آب و کرامت انسانی و ... دلیلی برای رضایت باقی میگذارد؟؟ بد کردیم ... خیلی بد کردیم! بخدا ادارات دولتی خسته مان کردند.من یک تولید کننده ام ، اداره کل محیط زیست اصفهان بهانه هایی میگیرد که هیچ ربطی به او ندارد و فقط عرصه را بر تولید کننده تنگ کرده اند
| من با محیط زیست قم گرفتارم روحانی لطفا رای بنده را پس بده و از این مقام استعفا بده شما به غیر از بدبختی و فلاکت اقتصادی چیز دیگری به ما ندادی هر چهار نظریه شرایط فعلی کشور را توجیه می کند. مسولان جلوی فاجعه را تا دیر نشده بگیرند. اولین کار اعتراف به کمبودها و مقصر دانستن خود و نه دشمن خارجی است تا مردم صداقت را در مسولان احساس کنند و همراهی نمایند. دوم از بین بردن حس تبعیض در همه قوا و در همه رده ها. سوم خارج نمودن کشور از درگیری های خسته کننده با دنیا و چهارم تغییرات سیستماتیک برای برخورد با فساد اداری و مالی و رانت خواری. پس تواینجا نمیشه تحولات اقتصادی چین در سال 1979همزمان با پیروزی انقلاب ما شروع شد باید مشکل چی باشد!!!! به راستی که آقای روحانی (و دولت فخیمه ایشان) مانند کسی است در حال فرار که فریاد میزند دزد را بگیرید. اقاي ريس جمهور من فقط بخاطر بيكاري وگراني در دوره اول به شما راي دادم اما حالا گراني و بيكاري چند برابر شده يه وزيرتون رو بفرستي به كردستان كه راي اول ايران رو به شما دادند ولي شما بجاي كار براي اين مردم چه بلاي بر سرشون اورده اي بسمه تعالیکمتر دروغ بگید
قابل توجه مسئولین بی مسولیت.
خدا را شکر در این کشور آمار مسوولین ثابت بوده. فقط از حالتی به حالت دیگر تبدیل شدند. به هر حال به عنوان یک شهروند معمولی از مسوولین بابت مشکلاتی که برای ما ایجاد کردند معذرت می خواهیم. کاش می دونستیم کی از این وضع راضیه که همچنان این وضعیت ادامه داره و همه ما خوبیم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! تابناک ببین چند تا از تیترهای خودت به موفقیت و اتفاقات خوب اختصاص داره چند تاش مردمو در حالت نامیدی و اضطراب و نگرانی میبره به نظرم رسانه ها نقش مهمی در این فرایند دارد امروزه مشکلات سریع رسانهای میشه از افراد تا نهادها اما چقدر موفقیت افراد جامعه و نهادها در منظر جامعه قرار می گیرد ما امروزه تعادل خبر رسانی از نظر امید و نامیدی نداریم البته به نظر می رسه بخش اش برنامه ریزی شده اش است تا مردم را به تصمیم گیرهای اشتباه سوق بده | میترسم بدزدنت دوست من! ممنون از این نوشتار. ظاهرا شرایط در هر چهار دیدگاهی که اشاره شد، در حال حاضر در ایران ایجاد شده است. شایسته سالاری و علم در دولت جایگاهی ندارد نخیگان از بهترین دانشگاه های کشور نقشی در اداره کشور ندارند و از انها استفاده نمیشود وضعیت اب ، محیط زیست ، ارز و بهره وری پایین نیروی کار بخشی از مشکلات است جالبه اقای ریس جمهور ناراحته ؟؟؟!!! حتما از من ناراحته چهل وپنج هزار تومان ن ن ن یارانه رو انصراف ندادم تا حقوق نجومی بگیرها همسان سازی شود ما شرمنده ایم کاش رییس جمهور میدانست که مردم مغالطه و جنگ زرگری و ...را میفهمند. اقای ریس جمهور اغراق میکنند ،،اینجا همه چی خوبه!!!؟؟ یا دارن دست پیش میزنند که از جریان عقب نمونن خدا بخیر کنه عاقبت این ملت رو لطفا یکی بگه در مسیر رسیدن به اهداف رفاهی ملت کدام قدم توسط دولت برداشته شده است که موانعی برخورد کرده است؟!.کدام برنامه ریزی توسط کارشناسان امر اعلام شده است؟
من جز برجام و واردات بیشتر برنامه ای سراغ ندارم.
در حالی که اگر کار و اشتغال نباشد هیچ ارزانی هم مفید فایده نیست.
ما از دولت عذرخواهي مي كنيم كه دولت ناتواني انتخاب كرده ايم. این دیگه یه جور طنز تلخه همه منتقدند البته تفاوت زیادی هست بین انتقاد ارکان قدرت که به قصد فرافکنی وفرار به جلو خود را همراه وهمدرد مردم نشان میدهند ومردمی که در چند راهی تردید منفعلانه شاهد این همه نابسامانی هستند وجز اعتراضاتی هیجانی وغیر سیستماتیک قادر به تغییر هیچ چیز نیستند تابناک موضوعاتی را طرح میکنی که قادر به انتشار جواب واقعی انها نیستی برادر جان چیزی که شخص من را آتش به جان میکند تظاهر به بلاهت است توسط پیچیده ترین سیستم سیاسی تاریخ ایران وشاید جهان نظریه های بالا به جز اولی هر کدام به نحوی در جامعه ایرانی صدق می کند . چیزی که در نظریه های فوق دیده نشده وضعیت خاص کشور ماست که عده ای صف می ابستند به کسی که فکر می کنند بهتر است رأی می دهند ولی در واقع کسی که انتخاب شده هیچکاره است 4سال تقصیر دولت قبل بود.از الان تقصیر دولت بعده...
تمام نظریاتی که دراین مقاله آمده است درموردکشورصدق میکند ومتاسفانه شرایط باسرعت به سمتی میرود که مردم ازتغییرات مدنظرشان ناامید میشوند . زیرا حتی وقتی مسئولین میخواهندبگویندمااعتراﺽ شمارافهمیدیم . بازهم مطالبی رابعنوان دلیل اعتراﺽ مردم بیان میکنند که اغلب خواسته خودشان است نه درد مردم . یعنی گاهی احساس میکنی کربودن مسئولین درشنیدن اعتراﺽ بهتراست تاتفسیر ات ناراحت کننده آنها . خداآخرعاقبت مارابخیرکند. جناب آقای روحانی اگر بخواهد این فضای طلبکار بودن کارکنان دولت از مردم را تغییر بدهند با ید خود شروع و عمل کنند با صحبت و نصیحت و من بمیرم تو بمیری هیچکس صندلی هایی را که به ناحق اشغال کرده است را ترک نخواهد کرد ! مافیای داخلی را در بدنه دولت به شکلی سازماندهی کرده اند که دسترسی به مدیران رده چندم دولتی خواب و خیال و در حد غیرممکن است دیگر چه برسد به وزیر و معاون و رئیس جمهور ! هزاران فرد دانا و مستعد وجود دارند که با روحیه انقلابی و انسانی آماده کمک به دولت و ملت هستند ولیکن دستان اینها از مسئولین تصمیم گیر بدور است آقای روحانی در اولین قدم باید امکان تماس اینگونه افراد را تسهیل نمایند بررسی دلایل افزایش نارضایتی‌ها؛وقتی که هم مردم و هم رئیس جمهور از شرایط اداره دولت ناراضی اند! تابناک عزیز من واکثر اهل مطالعات مجازی روزی چند بار سری به تابناک میزنیم چون واقعا دردهای کشور وملت را بیان میکنید ولی در تجویز دارو توسط مخاطبین ترسی در دل دارید این که نمیشود من هرگاه این حرف حق و نجات بخش را نوشتم غیر قابل انتشار درآمد دوستان وهموطنان دلسوز اینکه دولت وملت از نحوه کار رضایت ندارند مشکل از جای دیگر است ما مشکل قانونی داریم مشکل قانون ما اینست که چند وجهی بودن اداره کشور را روا میدارد مشکل قانونی ما اینست که موازی کاری را از صدر تا ذیل مجاز میداند مشکل اساسی
هرچی وزیراقتصادقبلی زحمت کشیده بود متاسفانه وزیر اقتصادفعلی پنبه کرد. تو رو خدا این وزیر و کارشناسهای بی سوادش رو به علت برنامه های غلط عزل و محاکمه کنید. سوریه مهمتره دست پیش می گیرند که پس نیفتند با توجه به اینکه مدیران و وزیران روحانی اکثرا تحمیلی هستتد واقعا روحانی تنهاست ، با توجه شرایط بحرانی کشور روحانی یک ناجی برای اصولگرایان بود ، همه میدانند اگه یک افراطی رییس جمهور میشد چه بر سر ملت می امد چه نادرست گفت ناشناس:«روحانی پدر مردم را در آورد»
نخیر! این روحانی نیست که پدر مردم را در آورده است.
این بانکهای خصوصی متعلق به آنان است که زیرپیراهنی حتی بچه ها را هم بیرون می آورند. هرگز بی رحم تر و سفاک تر از بانک، بنگاهی در جهان بوجود نیامده است. حتی میتوان گفت صد رحمت به کلیسای مافیایی آمریکا که تا کنون نتوانسته است یکبار بحرانی اقتصادی همچون «بحران مسکن/آباکوس» بوجود آورد. (بوجود آورنده عمدی و با نقشه آن برای بار سوم گلدمن ساکس بانکِ وال استریتی)
بانکهای خصوصی مانند گله ملخ ها که از دریا ناگهان میریزند و همه و هرچیز سبزی را نابود میکنند و آورندگان قحطی میباشند بوده و بخصوص خطرناکی آنان در:
نداشتن یک صاحب مشخص که بتوان وی را بدادگاه سپرد، میباشند.
هروقت هم که بدنبال گناهکار بگردید با جمله «کی بود، کی بود، من نبودم!» روبرو میشوید.
بانکها صاحبان اصلی مناطق آزاد تجارتی میباشند. بانکها بر گرده کلیه بنگاه های تولیدی صنعتی و مالی حتی بانکهای مرکزی در کشورها نشسته‌اند و دسته دسته این کارخانه ها را با ندادن وام بورشکستگی کشانیده و بقیمتی نازل آنها را تصاحب کرده و سپس همان کالا را ایتدا ارزان و سپس بسیار گران تر از تولیدات داخلی که خود کارخانه های آنها را ورشکست کرده اند وارد میکنند.
بانکها نه به آب و نه هوا و نه به زمین که مادر همه موجودات زنده هستند هم رحم نمیکند.
اگر قبول ندارید به کشور «اعجازها» بروید و سری به «مانهاتان خیابان وال استریت» بزنید. تا از نزدیک شاهد برنامه ریختن جنگ ها، قتل های جمعی، دزدیدی های کلان، تحریم ها، ارتشاء، فحشا... و سخن کوتاه شاهد گردانندگان «جنایت بر علیه بشریت» گردید!
یا اگر نمیتوانید، روزنامه های بانکها مثلاً «وال استریت ژرنال» را ورق بزنید. و یا برنامه «تیتر چهار» تلویزیون شبکه خبر ایران را نگاه کنید!
وال استریت اکنون اقتصاد ایران را در چنگال خود دارد و هرگز خیال ترک برجام و ترک همکاری با بانکهای ایرانی و اخراج یا تحریم ایران از عضویت در بانک جهانی، صندوق پول و سازمان تجارت جهانی را نداشته و هرگز نخواهد داشت.
ای مردم نالایق چرا کارتان را خوب انجام نمیدین رئیس جمهور و وزرا و...رئیس مجلس و نمایندگان و... اینهمه میگن باید چنین و چنان بشه چرا کم.کاری میکنید و دستوراتشون رو انجام.نمیدن آنها دلسوز مملکتن وظیفه آنها شعار و حقوق گرفتن حداقل 9 میلیون تومان البته مبلغ پایه رو عرض کردم.و ظیفه مردم.اجرا و ...