با بودن مرسي نگران آينده مصر نيستيم
به عنوان دانشجوي دكترا در رشته اقتصاد و توسعه مشغول به تحصيل در كشورش است. فعاليت‌هاي علمي دارد و مي‌گويد زمينه مطالعاتش بيشتر درباره قاره آفريقاست، چرا كه مصر يك كشور آفريقايي است.غاده حسن، بار اول است كه به تهران مي‌آيد و از آنچه در اولين كنفرانس زنان و بيداري اسلامي ديده راضي است، چرا كه معتقد است تبادل اطلاعات زيادي بين زنان كشورهاي مختلف صورت گرفت. زماني هم كه از او درباره مردم ايران سوال مي‌كنم، مي‌گويد: «چيزي كه نام اسلام را بالا مي‌‌برد، اخلاص در عمل است و من بيشتر از هرچيز، اين وي‍ژگي را در مردم ايران ديدم .»
او گرچه يك زن مصري اهل تسنن است، اما يك فرزند دارد به اسم فاطمه‌الزهرا و در حالي كه لبخند مي‌زند مي‌گويد: «من هم مانند بيشتر مصري‌ها، اهل‌بيت(ع) را دوست دارم.»
چرا جامعه مصر متحول شد و به سمت اعتراضات گسترده پيش رفت؟ مي‌خواهم بدانم ريشه اعتراضات مردم مصر را در چه مي‌دانيد؟
انقلاب مصر در واقع قبل از بيست و پنجم ژانويه 2011 شروع شده بود و قبل از آن در دوره‌هاي متعددي، جوانان از احزاب مختلف در مقابل حكومت مبارك اعتراض مي‌كردند اما حسني مبارك با آنان برخورد و اعتراضات را سركوب مي‌كرد. تا اين‌كه در بيست و پنجم ژانويه همه مردم قرار گذاشتند در ميدان التحرير جمع شده و مطالبات خود را به صورت مسالمت‌آميز بيان كنند. مردم انتخابات آزاد و حق راي‌دادن واقعي را مي‌خواستند. آنان دوست داشتند صنعت خود را داشته باشند، جلوي واردات گرفته شود، چرا كه كشور پر از نيروي كار و افراد فقير بود. براي همين دنبال عدالت اجتماعي بوديم. متاسفانه در مصر فقط دو طبقه وجود داشت: يا فقير فقير يا خيلي ثروتمند و بين اين دو جايگاه، اصلا طبقه متوسطي وجود نداشت. مجموعه اين شرايط باعث شد تا همه مردم اعم از زن و مرد، باسواد و بي‌سواد و نخبگان به خيابان‌ها آمده و مطالبات خود را كه شامل آزادي، زندگي خوب و رفاه و عدالت اجتماعي بود بيان كنند. از اين منظر، انقلاب مصر يك انقلاب مردمي بود چرا كه تمام گروه‌هاي اجتماعي، سياسي و مذهبي در آن شركت كردند. اما نحوه برخورد حكومت با معترضان بسيار غيرانساني و ستيزه‌جويانه بود. چرا كه با آوردن ماشين‌هاي جنگي، توپ و تانك مردم را زيرگرفته و مي‌كشتند. نيروهاي نظامي حتي به مساجد رفته و مردم را مورد هجوم قرار مي‌دادند. از گازهاي اشك‌آور استفاده مي‌كردند تا مردم نتوانند به خيابان‌ها بروند.
آيا خود شما هم به ميدان التحرير مي‌رفتيد و در اعتراضات شركت داشتيد؟
حقيقتش من تا چهار روز اول مي‌ترسيدم به ميدان التحرير بروم و اين جرات را نداشتم كه در اعتراضات شركت كنم، اما بعد از آن ديگر ترسي نداشتم و به مردم پيوستم و در جمع آنان حضور داشتم.
مشاهدات‌تان از آن روزها چيست؟
روزهاي وحشتناك و تلخي بود. نيروهاي امنيتي با شترهايشان روي مردم رفته و آنان را مي‌كشتند. همين‌طور با سنگ به مردم حمله‌ور مي‌شدند و تعدادي از معترضان را هم كور كردند. مردم هم در ابتدا كه در ميدان حضور داشتند، تاكيد مي‌كردند تظاهراتشان مسالمت‌آميز است، اما وقتي ديدند نيروهاي امنيتي حكومت مبارك به سمت آنان هجوم آورده و اقدام به كشتن و زخمي‌كردن آنان كردند، مردم سه خواسته خود يعني آزادي، عدالت اجتماعي و معاش را فراموش كردند و خواستار رفتن حسني مبارك و سقوط نظام او شدند و از اين خواسته خود هم كوتاه نيامدند.
زنان مصري قبل از انقلاب چه جايگاهي داشتند؟
زنان كلا از آزادي‌هاي اجتماعي و سياسي برخوردار بودند و زنان حتي در حكومت حسني مبارك در ادارات، كابينه و مجلس مصر حضور داشتند بنابراين محدوديتي از نظر حضور در عرصه‌هاي مختلف به خاطر تبعيض‌هاي جنسيتي احساس نمي‌كردند. اما خواسته زنان مصري همانند بقيه مردم كشورشان، بيشتر همان سه موردي بود كه به آن اشاره كردم.
با اين اوصاف فكر مي‌كنيد خواسته فعلي زنان از انقلاب و رئيس‌جمهور جديد چيست؟ به عبارتي آيا زنان كشور شما مطالباتي اختصاصي را براي خود خواستار هستند يا نه؟
زنان مصري، محمد مرسي را انتخاب كردند چون براي موجوديت زنان ارزش قائل است و نسبت به مسائل اقتصادي ديدگاه باز و توليدمحور دارد. ما مي‌خواهيم صنعت مصري توسعه يابد و هيچ‌گونه وارداتي نداشته باشيم. از مرسي دموكراسي كامل و صددرصدي مي‌خواهيم و در او اين قابليت را مي‌بينيم كه بتواند مطالبات مردم مصر را برآورده سازد. آنچه وي براي پيشرفت مصر مي‌خواهد با خواسته‌هاي ما مطابقت دارد. ما 30 سال زير ظلم و استبداد زندگي كرديم به همين خاطر نبايد اين انتظار را داشته باشيم در مدت زمان كوتاهي مثلا همين يك سال و نيمي كه گذشته، تمام مشكلات مصر حل شود. ما مطمئنيم كه مرسي، پله‌پله بالا رفته و به وعده‌هاي خود ـ كه همان مطالبات مردم مصر است ـ پاسخ مثبت مي‌دهد، فقط نبايد انتظار داشته باشيم او براي شروع كار مثلا يكصد پروژه را همزمان با هم پيش ببرد، بلكه بايد به او زمان داد.
برخي مي‌خواهند اين‌گونه القا كنند كه زنان عرب نگران روي كارآمدن گروه‌هاي اسلامگرا از جمله اخوان‌المسلمين در مصر هستند. آيا چنين مساله‌اي صحت دارد؟
با انتخاب مرسي به عنوان رييس‌جمهور مصر كه كانديداي اخوان‌المسلمين است، ما نگران آينده مصر نيستيم. همين‌طور هيچ نگراني هم از اخوان‌المسلمين نداريم. اتفاقا با وجود مرسي، نگراني‌هاي ما از بين مي‌رود. اگر بخواهيم براي خود الگويي داشته باشيم زنان اخوان‌المسلمين الگوي بسيار خوبي براي زنان مصري هستند چرا كه هم بافرهنگ و هم تحصيلكرده هستند.
پس چرا مرسي بعد از اين‌كه برنده انتخابات رياست جمهوري شد خطاب به زنان مصري تاكيد كرد نگران چيزي نباشند؟
گروه‌هايي كه وابسته به نظام سابق هستند، به خاطر منافع و رقابت‌هاي سياسي، اين‌گونه شايعه كرده و زنان مصر را نسبت به گروه اخوان‌المسلمين بدگمان كرده و اين‌گونه تبليغ مي‌كردند كه اگر مرسي رييس‌جمهور مصر شود زنان را محدود مي‌كند و زنان مجبور به خانه‌نشيني و زدن پوشيه و مسائلي از اين دست خواهند شد. به خاطر همين تبليغات منفي كه عليه مرسي و گروه اخوان‌المسلمين شده بود، مرسي وقتي رييس‌جمهور شد به زنان مصري اطمينان خاطر داد كه نگران تبليغات منفي به راه افتاده نباشند، چرا كه آنان مي‌توانند مثل سابق به فعاليت‌هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي خود ادامه دهند.
فكرمي كنيد آينده مصر چگونه رقم خواهد خورد؟ به نظرتان آيا امكان بازگشت مصر به دوران استبدادي كه در زمان مبارك ديده مي‌شد، وجود دارد؟
خير. من آينده روشني براي مصر متصور هستم. مطمئنم كه تمام گروه‌ها و احزاب مختلف سياسي و تمام مردم مصر با كمك يكديگر اجازه نخواهند داد شرايطي كه تا قبل ژانويه 2011 در كشورمان وجود داشت، بار ديگر تكرار شود. هنوز ميدان التحرير وجود دارد و مردم مراقب انقلاب‌شان هستند. ان‌شاءالله ديگر نه زن مصري و نه مرد مصري نخواهد گذاشت دموكراسي و آزادي‌‌اش از دست برود و هرگز نيز اجازه نخواهد داد اين حقوق مسلم هر شهروند مصري خدشه‌دار شود.
منبع: جام جم
