افزودن یک فصل تازه و مهم به برنامه هفتم توسعه!
با ابتکار نمایندگان مجلس شورای اسلامی در کمیسیون تلفیق، فصلی تازه به لایحه برنامه هفتم توسعه افزوده شده که اتفاقی جالب توجه و قابل تامل است.
به گزارش «تابناک»؛ از بحران خشکسالی و کمبود منابع آبی تا آلودگی هوا با گرد و غبار یا آلاینده‌های ناشی از احتراق سوخت‌های فسیلی و صنایع مختلف، از گرمایش زمین و حریق‌های پی در پی جنگل‌ها تا خطر رو به گسترش انقراض، از خشک شدن دریاچه‌ها و شوری زمین‌ها تا دست درازی به منابع طبیعی و احداث سازه‌های آلاینده، اوضاع محیط زیست کشورمان به میزان زیاد و انکار ناشدنی ناخوش است.
موضوعی که یکی از نگرانی‌های جدی ایرانیان است؛ آنقدر جدی که محیط زیست، فصلی مهم در وعده‌های افرادی شده که در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری وارد می‌شوند و می‌کوشند با توجه نشان داده به دغدغه‌های فراوان جامعه در این حوزه و بیان وعده‌های مختلف و متعدد، نشان دهند که به اهمیت این موضوع واقفند و می‌کوشند اوضاع ناخوش کشور در این حوزه را بهبود دهند.
مساله‌ای مهم و اساسی که بسیاری انتظار دارند، در برنامه ریزی‌های کلان مورد توجه مسئولان قرار گرفته و به طور ویژه بدان پرداخته شود؛ رویکردی که با توجه به آن، برنامه هفتم توسعه که دولتمردان تنظیم کرده و در مسیر تبدیل به قانون، اکنون در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، حاوی این اشکال به نظر می‌رسد که در ۲۴ فصل آن، جای فصل محیط زیست خالی است!
البته در متن لایحه و در شرح و بسط مواد مختلف آن، بار‌ها و بار‌ها به این حوزه و رعایت بایسته‌های آن اشاره شده و به عنوان مثال در بند الف ماده ۲۰ تاکید شده: «کلیه طرح (پروژه)های بزرگ جدید و طرح‌های توسعه‌ای بزرگ که توسط دستگاه‌های اجرایی، بخش‌های خصوصی، تعاونی و نهاد‌های عمومی غیردولتی در پهنه سرزمین از جمله مناطق آزاد تجاری، صنعتی و ویژه اقتصادی اجرایی می‌شود، می‌بایست قبل از اجرا براساس شاخص ها، ضوابط و معیار‌های محیط زیستی که به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست می‌رسد، توسط مشاوران ذی صالح مورد ارزیابی اثرات محیط زیستی قرار گرفته و در صورت تأیید مشاور حداکثر ظرف مدت سه ماه توسط سازمان حفاظت محیط زیست تعیین تکلیف شود...»
یا ذیل ماده ۴۰ در خصوص «منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی» و در بند «چ»، ضمن تاکید بر ممنوعیت انتقال آب بین حوضه ای، ضرورت رعایت حقابه محیط زیستی تاکید مورد تذکر قرار گرفته و آمده: «انتقال آب بین حوضه‌های آبریز داخلی برای مصارف غیر شرب ممنوع است. تأیید تخصیص آب و اجرای طرح‌های انتقال آب شرب بین حوضه‌های آبریز و استان‌ها پس از طی مراحل فنی و تصویب در شورای عالی آب با لحاظ نمودن حقابه‌های محیط زیستی و حقابه‌های مبدأ خواهد بود.»
مواد و مفادی که نشان از توجه ویژه دولتمردان به این مسائل مهم است که چه بسا اگر پیشتر مورد دقت قرار می‌گرفتند، اکنون حال و روز محیط زیست کشورمان بهتر از این می‌بود؛ توجهی ویژه که معلوم نیست، چرا در رئوس برنامه نشان داده نشده تا تاکید موکد بر اهمیت این موضوع را نشان دهد و چراغ راهی برای ترسیم آینده بهتر محیط زیست کشورمان باشد. اشکالی که ظاهرا در مجلس شورای اسلامی به خوبی شناسایی شده و تدبیری ویژه برای رفع آن اندیشیده شده است.
این را علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و معاون رئیس جمهور در نشست خبری و در پاسخ به این که «چرا هیچ فصلی به نام محیط زیست در برنامه هفتم توسعه وجود ندارد؟» خبر داد و گفت: «در کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی، ماموریت‌های محیط زیست در برنامه هفتم توسعه در قالب فصل محیط زیست مصوب شده است و امیدوارم در صحن مجلس نیز همین روال ادامه یابد و به تصویب برسد.»
اتفاقی قابل توجه که به تاکید وی، در صورت رقم خوردن، «محیط زیست کشور در برنامه هفتم توسعه وضعیت بسیار خوبی خواهد داشت»، چون محیط زیست در زمره رئوس برنامه هفتم توسعه قرار می‌گیرد و همگان پی خواهند برد که این مساله تا چه اندازه حیاتی و مورد تاکید قوای مقننه و مجریه است و به همین تناسب، قوه قضاییه هم به تخطی از آن، واکنش جدی نشان خواهد داد؛ جایگاهی مهم برای مساله‌ای حیاتی که تا به امروز آنچنان که باید جدی گرفته نشده و آثار شوم این نگاه را در بسیاری از مشکلاتی که با آن‌ها دست به گریبانیم، می‌توان دید.
توسعه دو بعد دارد: توسعه رو به جلو و توسعه رو به گذشته.آن چه که ما امروز در مملکت شاهد هستیم، توسع به سوی گذشته است. این یعنی پسرفت. یعنی خراب شدن حتی چیزهایی که قبلاً ساخته شده بودند: مطبوعات، دانشگاه، رسانه، .........
| 
بلومبرگ گفته آژانس کاهش فعالیتهای هسته ای ایران را این هفته تایید میکندآقایون دولت و دلواپسان خسته نباشید
مرندی و باقری و زمستان سخت اروپا سلام
عمو بایدن سلام
| توسعه به فهقرا من که این برنامه را ندیده ام اما بعید چندان به مسایل انسانی مثل حقوق بشر پرداخته باشد تاکنون هم چیزی جز شعار در اغلب دولتها ندیدیم با توجه به اینکه مدار توسعه باید حقوق اولیه انسانها باشدکه متاسفانه نسبت به آن آلرژی وجود دارد
| اگر رو به گذشته میریم یعنی داریم پیشرفت میکنیم و جای خوشحالی داره | بنده بعنوان یک استراتجیست مسایلهای برنامه توسعه که در بیست دانشگاه دنیا تدریس می کنم و به بیش از 968 زبان زنده دنیا مسلطم و با پایتون هم کار کرده ام باید خدممتان ارز کنم که توسعه چیز خوبی است لیکن توسعه اگر بیش تر باشد بهتر است و لذا باید توسعه بیشتر شود تا بهتر شود | نعمت جان ارزی کن چیزی به نام محیط زیست وجود ندارد. از نظر مسئولا، محیط زیست و اهمیت آن یک امر لوکس، سوسولی و بی ارزش است. از بودجه ای که هرسال به محیط زیست تخصیص داده می شود و نیز تیشه هایی که هر روز به آن زده می شود، می توان نتیجه گبری کرد. دریاچه ارومیه به فنا داده شد. | از سند توسعه چهارده صفر چهار چه خبر؟ 1404 رسید دیگه! 20 سال فرصتتون تموم شدچقدر به اعدافتون نزدیک شدین؟
جناب آقای دکتر محسن رضایی شما به عنوان رئیس کارگروه سند توسعه 1404 هیچ نظری ندارید؟
| چند سال پیش یک کسی داشت دقیقا همین حرفو تو رادیو میزد که بله کارخانه از محیط زیست و اینها مهمتر هست چون افتصاد حرف اول رو میزنه..البنته نه اقتصادتون درست شد..و محیط زیست رو هم نابود کردین پتروشیمی میانکاله را برای یک مشت دلار دارند می سازند. وقتر در برحه حاضر در یک برنامه مثلا توسعه هیچ بندی از محیط زیست وجود ندارد یعنی نه برنامه مهم است و نه عمل به آن. این یعنی همه چیز فقط شعار توخالی است نیست خیلی به اهداف برنامه های قبلی میرسیدن، این یکیم اضافه کردن! تابناک جان حفظ محیط زیست، حفظ سلامت خودمان و نسل آیندگان است ولی نباید فقط در حرف باشد بلکه باید اقدامات عملی و سازنده باشد طوری نباشد که شاعر وطنی می گوید؛هنگام سحر که بودمی صبح امید/دیدم تن سبزینه درختی لرزید
گفتا که مرا برند و سازند مداد/ با آن بنویسند درختان مبرید!
و جالب تر آن که دیگری می سراید؛
جنگل که رفت
هیزم شکن سرایدار شد
و بر دیوار مدرسه با ذغال نوشت
حفظ محیط زیست، حفظ زندگی ست!!!!!
برنامه ها در کشور ما شعارهایی است که انجام نمیشه منابع کشور عمدتا در جاهایی خرج می شود که ربطی که به توسعه نداره و چه بسا باعث عقب گرد و از بین رفتن زیرساختهای قبلی میگردد. و ساختار موجود که تماما نظامی است باید اصلاح بشه . توسعه با این طرز فکر مسئولان محال است. یک شرکت مهندسی هستیم که برای انجام یگ پروژه مهم در یک صنعت مهم، یک هفته است که نمی‌توانیم بلیط هواپیما، قطار یا اتوبوس به مقصد تهران بگیریم و نتیجه می‌شود تاخیر در کار. از هر کی میپرسیم میگه اولویت حمل و نقل زائران اربعین است | در ایران؟برنامه ریزی برای توسعه؟
اون هم در ایران؟
در هیچ چیز به جز فقر، فحشا و شعار دادن توسعه نداشتیم
این قوانین به شرطی خوبند که مسئولین با قدرت با متخلفان برخورد کنند. نه اینکه فلان پروژه با دغدغه‌های شدید محلط‌زیستی تعطیل بشود و مدتی بعد خبر برسه که پیمانکار شبانه یا حتی روزانه مشغول کار و ساخت و ساز در اونجاست و هیچکس هم جرات برخورد قاطع با اون پیمانکار رو نداشته باشه. فساد و روابط خارج از عرف باید از بین بره تا این قوانین کارایی پیدا کنند. من با برنامه توسعه کشور کاری ندارم چون هم من نمی توانم تغیری در آن دهم و نه خود دولت. ولی از شرکت های معتبر که هر سال از سال دیگر باید بهتر شوند جای تعجب دارد که کیفیت محصولاتشان پایین بیاید . من یک عدد سینک ظرفشویی خریدم ولی موقع نصب سیفون زیر آن آنقدر کیفیت آن پایین آمده که من مجبور شدم از بازار یک دست دیگر تهیه کنم. واین باعث عدم اعتماد به محصولات ایرانی می شود. ما برادر واخوی هستیم پس باید هوای هموطنانمان را داشته باشیم حالا انگار توو ۶ برنامه قبلی همه چی مو به مو انجام شده. اینا همش حرف و شعاره. همشون دنبال رانت و منفعت شخصی و جناحی خودشونن نه به فکر مردم و جامعه فصل کی بود کی بود من نبودم را هم اضافه کنید