روستاهای مازندران؛ ۵۰ سال بعد!
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، تا حالا این سوال را از خود پرسیده‌اید که مثلا ۵۰ سال آینده، روستاهای مازندران چه شکلی خواهند شد، آیا آن بافت سنتی و قدیمی، شیر، کره، ماست محلی و اصلا، بوی خوب زندگی فارغ از هرگونه شلوغی‌های زندگی شهری، در آن وجود خواهد داشت یا روستاها نیز راه شهر را در پیش خواهند گرفت.
آیا مثلا ۵۰ سال دیگر هم می‌توانیم چشم بسته راه منزل روستائی‌مان را پیدا کنیم یا دیگر اثری از این راه‌ها باقی نخواهد ماند یا به عنوان مثال، این جنگل‌هایی که خانه‌های چند صد میلیاردی در ارتفاعات دست نیافتنی غرب مازندران وجود دارد، می‌توانند در برابر تیغ‌های تیز اره‌های فرصت‌طلبان و سودجویان مقاومت کنند.
این مثال‌ها تنها گوشه‌ای از رشد گسترده ویلا در اراضی کشاورزی و جنگلی در روستاها است که موجب شده تا کارشناسان به این نکته اذعان کنند تا چپند سال آینده، اراضی بکر کشاورزی و جنگلی وجود نخواهد داشت.
در این میان برخی برنامه‌ها و دستورالعمل‌های سازمانی نیز بی‌فایده بوده و نتیجه‌ای در بر نداشته است، به عنوان مثال، مهدی رمضان‌زاده عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران به این موضوع اعتقاد دارد که سیاستی برای گردشگری جنگلی در مازندران وجود ندارد.
وی می‌گوید که، الگوی بوم‌گردی جنگل به دلیل جذابیت‌های موجود، می‌تواند موجب احیا و تجدید حیات بسیاری از تولیدها، فرهنگ، صنایع دستی، شیوه زندگی در کنار جنگل، دامپروری، تولید گوشت، لبنیات، اشتغال و غیره شود اما تجاوز نکردن به منابع طبیعی از سوی صاحبان اقامتگاه‌های گردشگری، تخریب محیط، آتش سوزی، انباشت زباله و غیره بخشی از مواردی است که در بوم‌گردی جنگلی باید بر روی آن به طور کامل نظارت داشت.
وی به غول مخفی تغییر کاربری در اراضی بکر مازندران نیز اشاره می‌کند، رمضان‌زاده می‌گوید: با وجود اینکه برخی اعتقاد دارند غول مخفی ویلاسازی در مازندران سربرآورده اما من معتقدم هم‌چنان خاموش مانده است چرا که بسیاری از اراضی حاشیه جنگل که به فروش رسیده هنوز اقدام به ساخت و ساز نکرده‌اند و فاجعه‌ای در آینده با شدت بسیار زیاد، خود را نشان می‌دهد.
با این وجود و در حالی که کارشناسان تجاوز و به جنگل و اراضی کشاورزی در روستاها را به موضوعات گردشگری مرتبط می‌دانند، موضوعی که رمضان‌زاده آن را نمی‌پذیرد، وی می‌گوید که، در مازندران جنگل‌خواری‌های زیادی صورت می‌گیرد و این امر به پیش از انقلاب بر می‌گردد، اما نمی‌توان تمام آن را به بحث گردشگری نسبت داد، شهرک‌های نوظهور محصور در خشکی در حاشیه ساحل که از مرکز مازندران به غرب پیش از انقلاب به وجود آمد به بهانه گردشگری نبود اما مشکلات زیادی را به وجود آورده است.
امروزه ما در مازندران شاهد ویلاها و خانه‌های چند میلیاردی یا چند صد میلیون تومانی هستیم که شاید سالانه حدود ۱۰ روز هم میزبان صاحبان خود نباشند اما روز به روز در حال افزایش هستند، حتی در برخی شهرهای مازندران به خصوص در بخش‌های ساحلی ساخت و سازها صرفا برای رفع نیاز غیربومیان انجام می شود و نوع ساخت، امکانات و قیمت گذاری نیز برپایه مشتریان غیربومی تنظیم و مهیا می گردد.
اکنون بسیاری از روستاهای استان نیز محل سکونت غیربومیانی شده است که روزگاری به عنوان مسافر و گردشگر در آن قدم می زدند. حتی بافت جمعیتی بخشی از روستاهای استان نیز تغییر یافته است و تعدادی از آنها هم با مدیریت غیربومی اداره می شوند. از این دست روستاها در مناطق مرکزی و غربی استان فراوان هستند.
امروزه، مسئله تفکیک و خرید و فروش زمینهای مستعد و مرغوب کشاورزی و تغییر کاربری غیرقانونی به عنوان یک معضل ملی و یک تهدید بزرگ خصوصاً در شمال کشور، مطرح است و با وجود صراحت قانون، کماکان شاهد سهل‌انگاری و بی‌توجهی به قوانین هستیم.
به دلیل قوانین نابود کننده کسب و کار تقریبا هیچ مجوز کسب و کار تولیدی در داخل بافت روستاها داده نمی شود. پس جوانان چاره ای ندارند که راهی حاشیه شهرها شوند. روستاها تبدیل به خانه سالمندان شده است. به جای مردم بومی روستا، ویلا نشینها ساکن شده اند. 
| 
همسايه ها ازم شكايت كردن كه چرا دام در روستا نگهداري مي كنم | اگر زمینی تغییر کاربری داده باید سریعا سازه خراب شود تا دیگر کسی به این سمت نرود به دلیل قوانین نابود کننده کسب و کار تقریبا هیچ مجوز کسب و کار تولیدی در داخل بافت روستاها داده نمی شود. پس جوانان چاره ای ندارند که راهی حاشیه شهرها شوند. روستاها تبدیل به خانه سالمندان شده است. به جای مردم بومی روستا، ویلا نشینها ساکن شده اند. ویلا سازی ایرادی ندارد، ولی ما باید این تمایل بخش خصوصی و مردم در ویلا سازی را به سمت سواحل جنوبی هدایت کنیم. الان ما حتی یک شهرک ساحلی مناسب در جنوب نداریم. در حالیکه بهترین سواحل و آب و هوا را در جنوب داریم. سواحل جنوب را آماده کنیم ، زیر ساخت جاده و فرودگاه بسازیم و بعد ببینید که آنها رشد خواهند کرد. چرا ما در سواحل جنوب شهری مدرن مانند نئوم عربستان یا دبی نمی سازیم. | عالی چقدر خوشخیال هستید. بفرمائید بیابانهای مازندارن در آینده چه شکلی خواهند داشت؟ رفتم ویلا دیدم مازندران در یک شهرک. یک استخر فسقلی داخل درآورده مثل حوض، پنجره ها روبروی هم. یک چندتایی هم درخت داره. خوب تو تهران بنشینی تو خونت هم همینطوره حالا چرا باید این همه راه بری شمال بشینی تو یه خونه دیگه؟ ویلاهای ساحلی هم که در اختیار دولتمردان و متصلین هستش و ویوی دریا را دارد. دو روز تماشا کنی خسته میشی. ماشالا متصلین هم که نه ابتکاری دارند و نه به دیگران اجازه میدن که یک مقدار به طرف املاک تحت تصرف اونها نگاه کنند. ارزانی دولت و اوقاف و .... اگر حسابهای مالی هر کسی که اقدام به ساخت و ساز و ویلاسازی در جنگلها و زمینهای کشاورزی می کند و سایر افرادی که با وی همکاری می کنند و خانواده های آنها را ببندند و جریمه های سنگین مالی کنند حتما راهکار پیشگیرانه ای هست البته به شرطی که اراده ای برای اجرای آن باشد به دلیلی بیکاری در آن ناحیه جوانان به خرید وفروش بی رویه روی آورده اند و دارند سرزمین اجدادی شان را از بین میبرند وخاک وطن شان را به جای زمین کشاورزی وجنگل های هیرکانی که 30 ملیون سال قدمت دارند ازبین می برند و ناحیه ی سر سبز آنجا جایش را به سیاهی هوا و....... می‌دهد. و بعد افسوس خواهند خرد که سرزمین سر سبز شان را به چه چیزی تبدیل کردند. سلام هر اقدامی در هر سرزمینی بایستی مطالعات زیست محیطی و مطالعات سرزمینی از هر لحاظ انجام شود متاسفانه در کشور ما هرکسی خلافی در حوزه محیط زیست بکنه با پرداخت جریمه موضوع تمام می گردد. به نظر میاد هیچ تفکری هم به رعایت ملاحظاات زیست محیطی نیست. و ما باید شاهد نابود شدن محیط زیست باشیم. از نطر من زمین خواری وا بین بردن بافت روستایی وجنگل خواری وفرهنگ روستایی وازبین بردن کشاورزی دامداری بگذارید روستا دست نخورد بماند و کارشان جز زمین خواری چیز دیگری نمی بینم ویلا سازی هم خوب به شرطی که همه درختارو نبریم زمینهایه منابع طبیعی رو تصرف نکنیم و...اما اینجا ایران و 99درصد رعایت نمیشه متاسفانه به امید روزی که همه جوانب رو در نظر بگیریم و...
فقط جنگل نیست سواحل دریا رو هم اشغال کردند قانون جلوگیری از ویلا سازی داره برعکس اعمال میشهما یه باغ ۲ هکتاری تو شمال داریم. ساکن شمال هم هستیم. تو این باغ یه اتاقک ۱۴ متری زدیم که وسایل کشاورزی مثل بیل و کلنگ و داس رو اونجا بذاریم و هر دفعه نیاریم خونه. و یه حوض سرپوشیده که آب بارون رو از روی سقفِ این اتاقک ۱۴ متری به داخل حوض هدایت میکنه و تابستون برای آبیاری سبزی ها استفاده کنیم اما مسئولین قوه قضاییه زورشون به ویلاسازهای غیر بومی نمیرسه صرفا برای اینکه عملکرد واسه خودشون لحاظ کنن میان به ما بومی ها که اصلا تغییر کاربری ندادیم و اتفاقا داریم باغ داری رو توسعه میدیم گیر میدن و تخریب میکنن ساختمان های بلوکی رو
تا 50 سال دیگه اونقدر جنگلها رو نابود کردیم که سیل همه مازندارن رو برده... 50 سال دیگه همه در مازندران دارن تهرانی صحبت میکنن و در تهران نیز همه دارن مازندرانی و گیلکی صحبت میکنن . احتمالا تهرانیها یک پایتخت جدید در شمال درست خواهند کرد . و اهالی مازندران و گیلان املاک خود را در تهران که با پول فروش زمینهایشان به تهرانیها . خریداری کرده بودند . میفروشند و دوباره به پایتخت جدید مهاجرت خواهند کرد !!! خوبه ماها ب اصطلاح شعار دوست‌داران طبیعت، فرهنگ طبیعت دوستی،سبزه ، ،،،،،، البته در حد شعار آون هم فقط در روز طبیعت دم میزنیم، اینقدر حالا تقلید میکنند و شورشو در میارن، و افرادی که به خاطر پول مجوز میدن،،، ن فکر آینده و نسل بعدی نیستن، ک دیگه ن جنگلی میمونه ن طبیعتی، فقط ساختمأن های خالی ،،،،، کار اشتباه، جاهلانه انجام میدن بعد ها ک پی به اشتباه میبرن ، میگن نمیدونستیم، ب گردن بقیه میندازن